„ Eûzü billâhi mineşşeytânirracîm! Bismillâhirrahmânirrahîm! “.

 

„ Sığınırım Allâh’a, taşlanmış ‘rahmetinden kovulmuş’ şeytanın ‘şerrinden’!*

>7:200, 15:34, 16:98<

Allâh’ın adıyla… Ki, sonsuz şefkatle merhamet edendir; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir! “.

 

 

2:1          Elif, Lâm, Mîm…

 

2:2          İşte bu kitap ‘Kur’ân-ı Kerîm’ ki, kuşku yoktur onda!* Yönlendirilmeye ‘vesiledir, günahlardan’ korunanlara!

>2:2, 17:9, 17:105, 18:2<

 

2:3          O kimseler ki, samimiyetle inanırlar gıyaben ve uygularlar ‘titizlikle, gereğince’ ibadeti ‘namazı’!* Ve onları rızıklandırdığımız şeylerden ‘Allâhû Teâlâ’nın rızası için’ bağış yaparlar!

>2:43, 2:238, 4:103, 21:73, 22:78<

 

2:4          ‘Yâ Muhammed!’, Ve o kimseler ki, samimiyetle inanırlar sana indirilen şeye ‘Kur’ân-ı Kerîm’e’ ve senden önceki indirilen şeye ‘diğer mukaddes kitaplara’. Ve onlar âhirete kati inanırlar.

 

2:5          İşte onlar, Rablerinden yönlendirilme üzeredirler. Ve işte onlar… Onlar, kurtuluşa erenlerdir.

 

2:6          Muhakkak ki o kimseler, ‘hakikati’ örtmeye şartlanmışlardır, eşittir onları ‘kıyâmetle’ uyardın ya da onları uyarmadın, inanmazlar!*

>2:6, 2:118, 4:153, 6:109, 6:110, 6:111, 7:146, 8:55, 10:96, 10:97, 12:103, 26:4, 26:201, 28:56, 30:58, 34:31, 39:3, 39:49, 45:23, 74:52<

 

2:7          Mühürledi Allâh, kalpleri üzerini ve işitmeleri üzerini ve görmeleri ‘idrak kuvveleri de’ örtülüdür (:anlamak istemedikleri için, idrak kuvveleri kilitlidir).* Ve onlaradır, ‘cehennemde’ büyük azap.

>3:108, 6:104, 7:101, 40:35, 64:11<

 

2:8          Ve insanlardan kimileri der ki: „ Samimiyetle inandık Allâh’a ve âhir ‘son’ güne! “. Ve onlar samimiyetle inanmamışlardır.

 

2:9          ‘Zanlarınca’ Allâh’ı kandırırlar ve samimiyetle inanan kimseleri. Ve ‘aslında’ kandıramazlar benliklerinden başkasını. Ve ‘bunun’ farkında ‘bile’ değillerdir.

 

2:10       Kalplerindedir hastalık ‘şüphe, inkâr’. Bu yüzden ki, artırdı onlara Allâh, hastalıklarını. Ve onlaradır, ‘cehennemde’ elem azap, yalanlıyor olmaları sebebiyle.

 

2:11       Ve denildiği zaman onlara: „ Yeryüzünde bozgun çıkarmayın! “. Derler ki: „ Bizler sadece gidişatı düzeltenleriz. “.

 

2:12       Değil mi ki, muhakkak ki onlar… Onlardır, bozgun çıkaranlar!? Ve lâkin farkında ‘bile’ olmazlar.

 

2:13       Ve denildiği zaman onlara: „ İnanın, insanların samimiyetle inandığı gibi! “. Derler ki: „ İnanalım mı? Akıl erdirmekten yoksunların inandığı gibi mi? “. Değil mi ki, muhakkak ki onlar… Onlardır, akıl erdirmekten yoksunlar!?* Ve lâkin ‘bunu’ bilmezler.

>3:108, 6:104, 7:101, 40:35, 64:11<

 

2:14       Ve buluştukları zaman, samimiyetle inanan kimselerle derler ki: „ Samimiyetle inandık. “. Ve baş başa kaldıkları zaman, ‘onları şaşırtan’ şeytanlarıyla, derler ki: „ Doğrusu bizler, sizlerle beraberiz. Bizler, ancak onlarla alay ediyoruz. “.

 

2:15       ‘Oysaki’ Allâh, alay eder onlarla. Ve ‘süre’ ekler onlara ki, azgınlıkları içinde ‘yaptıklarıyla keyiflenip’ bocalasınlar.*

>2:15, 6:5, 6:10, 7:101, 13:32, 14:42<

 

2:16       İşte onlar ‘ikiyüzlülük yapanlar’, o kimseler ki, alışverişleri sapkınlık ile yönlendirilme ‘karşılığındadır’. Fakat kâr getirmedi ticaretleri. Ve değillerdi ‘Allâhû Teâlâ’nın razı olduğu yola’ yönlendirilmişlerden de.

 

2:17       Onların emsali ‘şu’ misal gibidir: O, ateş yakıp böylelikle etrafındaki şeyleri ışıttığında Allâh, giderdi onların aydınlığını ve onları karanlıklar içinde bıraktı. Artık onlar ‘idrak etmek istemediği için’ görmezler.

 

2:18       ‘Onlar, idrak etmek istemedikleri için’, sağır, dilsiz ve körlerdir.* Artık onlar dönmezler.

>2:171, 7:179, 6:104, 8:23, 10:100, 13:19, 17:72, 17:97, 25:44, 35:28<

 

2:19       Veya sağanakta gibidirler gökten ‘inen’, zifiri karanlıklar içinde ve gök gürültüsü ve şimşekli. Kılarlar ‘tıkarlar’ parmaklarıyla kulaklarını yıldırımlardan, ölüm korkusuyla. Ve Allâh, ‘hakikati’ örtmeye şartlanmışları kuşatan, kavrayandır!

 

2:20       Neredeyse şimşek gözlerini alır. Her defasında ışıttığında onları, yürürler onda ‘ışığında’. Ve karanlık çöktüğü zaman üzerlerine, dikilip kalırlar. Ve eğer dileseydi Allâh, elbette giderirdi işitmelerini de görmelerini de (:anlamak istemedikleri için, idrak kuvvelerini kilitler)!* Şüphesiz ki Allâh, her şey üzerinde dilediğini, irade ettiği gibi icra eden ve yapmaya kudretlidir!

>3:108, 6:104, 7:101, 40:35, 64:11<

 

2:21       Ey insanlar! ‘Yalnızca, hizmetle, ibadetle’ Rabbinize kulluk edin!* Ki Zât’ı, yarattı sizleri ve sizlerden önceki kimseleri de! Ki, belki ‘günahlardan’ korunursunuz!

>2:21, 2:153, 2:186, 6:102, 7:55, 7:56, 7:205, 15:98, 15:99, 17:110, 20:8, 59:24, 98:5<

 

2:22       Zât’ı kıldı sizlere, yeryüzünü döşek ve göğü bina! Ve indirdi gökten su; ki, böylelikle çıkardı onunla mahsullerden sizlere rızık. Ve öyleyse kılmayın Allâh’a denkler ve bildiğiniz ‘hâlde’!

 

2:23       Ve eğer kuşkulanıyorsanız kulumuza indirdiğimiz şeyden ‘Kur’ân-ı Kerîm’den’,* haydi getirin onun benzerinden bir sûre!* Ve çağırın şahitlerinizi de ki, Allâh’a ilişiksiz; eğer samimilerseniz!

>2:97, 7:52, 10:37, 10:38, 16:102, 17:106, 25:32, 26:192, 26:193, 26:194, 26:195, 32:2<

>2:23, 10:38, 11:13, 17:88, 52:34<

 

2:24       Ama eğer uygulamadıysanız ve asla uygulayamazsınız! O hâlde korunun ateşten ki, onun yakıtı insanlar ve taşlardır ‘lavlardır’; hazırlandı ‘hakikati’ örtmeye şartlanmışlara.

 

2:25       ‘Yâ Muhammed!’, Ve müjdele samimiyetle inanan kimseleri ve erdemli gayretler edenleri! Onlaradır mutlaka cennetler ki, akar tabanından ırmaklar. Her defasında rızıklandırıldıklarında oradaki meyvelerden ve mahsullerden bir rızıkla, derler ki: „ İşte bu daha önce de rızıklandırıldığımız şey. “. Ve verildi ona ‘öncekinin’ benzeri. Ve onlaradır orada ak pak eşler; ve onlar, orada devamlı kalıcılardır.

 

2:26       Muhakkak ki Allâh, çekinmez vurgularla emsal şeyler vermekten! Öyle ki, dişi sivrisineği ‘ve sanat inceliğinde’, onun üstündeki şeyi ‘daha değersizini de’. Oysaki samimiyetle inanan kimseler ise bilirler onun, ‘ancak’ Rablerinden bir gerçek olduğunu. Ve ama ‘hakikati’ örtmeye şartlanmış kimseler hemen derler ki: „ Ne diledi Allâh bu misalle? “. Ki, onunla birçoğunu şaşırtır ve birçoğunu da ‘ilhamla, idrak ettirerek’ yönlendirir. Ve saptırmaz onunla hak yoldan ayrılmışlardan başkasını.

 

Sivrisineğin bulaşıcı hastalıklara yol açan virüs taşıdığı: ıkra.com

 

2:27       O kimseler ‘hak yoldan ayrılmışlar’ ki, bozarlar Allâh’ın ‘adıyla verilen’ taahhüdü, kesin sözlerinin ardından. Ve keserler Allâh’ın onunla erişmesini emrettiği şeyi (:iyiliği, sevap kazanmayı). Ve bozgun çıkarırlar yeryüzünde. İşte onlar… Onlar, hüsrandalardır!

 

2:28       Nasıl inkâr edersiniz Allâh’ı? Ve sizler ölülerdiniz, öyle ki, hayat verdi sizlere.* Sonra öldürecek sizleri, sonra da canlandıracak sizleri.* Sonra Zât’ına döndürüleceksiniz!

>2:28, 2:243, 4:66<

>2:28, 2:56, 22:66, 39:42, 40:11<

 

İki defa ölüm, iki defa diriltilme: ıkra.com

 

2:29       O’dur ki, Zât’ı, yarattı sizlere, yeryüzündeki şeylerin tamamını! Sonra kuruldu göğe, öyle ki, onları da düzenledi yedi gökler ‘olarak’. Ve O’dur, her bir şeyi en iyi bilen!

 

2:30       Ve demişti ki, Rabbin, meleklere: „ Mutlaka Ben, ‘vâris’ kılacağım yeryüzüne bir halef (:medeniyette yerine geçen)! “. ‘Melekler’ dediler ki: „ ‘Vâris’ mi kılacaksın orada, bozgun çıkaracak ve kan dökecek kimseyi!? Ve bizler, noksanlık, kusur, acizlikten öte sayıyor, yücelterek övüyoruz Seni ve mübarek kılıp hürmet ediyoruz Sana! “. ‘Allâhû Teâlâ’ dedi ki: „ Şüphesiz Ben, bilmediğiniz şeyleri en iyi bilenim! “.

 

2:31       Ve öğretti Âdem’e, isimlerin hepsini. Sonra onları arz edip meleklere dedi ki: „ Haydi bildirin Bana şunların isimlerini, eğer samimilerseniz! “.

 

Hz. Âdem a.s’a veya insana, dil öğrenme yeteneği verilmesi: ıkra.com

 

2:32       ‘Melekler’ dediler ki: „ Noksanlık, kusur, acizlikten ötesin! Bizim bir bilgimiz olamaz, Senin bizlere öğrettiğin şey dışında! Şüphesiz ki, Sen… Sen’sin en iyi bilen; âdil, hakkı yerine getiren, adaletle hükmeden! “.

 

2:33       ‘Allâhû Teâlâ’ dedi ki: „ Yâ Âdem! Bildir onlara isimlerini! “. Bildirince onlara isimlerini dedi ki: „ Dememiş miydim sizlere? Şüphesiz Ben, bilirim algılanamayanını göklerin ve yerin!* Ve bilirim açıkladığınız şeyi ve ‘sır olarak’ gizliyor olduğunuz şeyleri de! “.

>2:255, 6:59, 11:123, 13:9, 15:24, 16:19, 67:13, 67:14<

 

2:34       Ve dediğimiz zaman meleklere ki: „ ‘Saygı ile’ yere kapanın, Âdem’e! “. Hemen ‘her biri, saygı ile’ yere kapandılar ki, İblis hariç; ‘o’ direndi ve büyüklendi ve nankörlerden oldu.

 

2:35       Ve dedik ki: „ Yâ Âdem! Yerleşin sen ve eşin cennete!* (:Âyetlerden anlaşıldığı üzere, bu yer dünyada olamaz) Ve ‘o hâlde isterseniz’ yiyin ondan ‘imkânlarından’, bol bol dilediğiniz yerden ve yaklaşmayın bu ağaca! Yoksa olursunuz ‘günaha sebebiyet verecek bir iş yapmakla’ zalimlerden! “.

>55:54, 69:23, 76:13<

 

2:36       Fakat dengelerini yitirtti, şeytan ondan ‘bildikleri hükümlerden’.* Böylelikle çıkardı onları içinde bulundukları yerden. Ve dedik ki: „ İnin, birbirinize düşmanca! Ve sizleredir, yeryüzünde kararlaştırılmış ‘yer’ ve menfaat bir müddet! “.*

>2:208, 2:268, 4:120, 5:91, 6:121, 8:48, 14:22, 16:99, 17:62, 17:63, 17:64, 17:65, 24:21, 35:6<

>3:157, 10:58, 17:18, 17:19, 17:20, 57:20<

 

2:37       Ne var ki, ‘hatasını’ kabullenip aldı Âdem, Rabbinden ‘tövbe’ kelimelerini. Bunun üzerine tövbesini kabul etti.* Şüphesiz ki O… O’dur ki, itaate dönenin tövbesini kabul eyleyen, cezadan vazgeçendir; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşeden!

>7:23<

 

2:38       Dedik ki: „ İnin, oradan topluca! Ancak Benden, sizlere yönlendirilme geldiğinde ancak kim uyarsa razı olduğum yola, artık korku yoktur onlara ve ne de hüzünlenirler. “.

 

2:39       Ve ‘hakikati’ örtmeye şartlanmış kimseler ve yalanlayanlar âyetlerimizi ‘hakikat bilgisini’ ki, işte onlar, ateş sahabeleridir; onlar, orada devamlı kalıcılardır.

 

2:40       Ey İsrâîl oğulları! Hatırlayın lütfumu ki, o, üzerlerinize bağışladığım! Ve vefa edin ki, taahhüdüme vefa edeyim, taahhüdünüze ‘itaatinize karşılık’! Ve yalnızca Benden irkilin o hâlde!

 

2:41       Ve inanın, indirdiğim şeye ‘Kur’ân-ı Kerîm’e’!* Ki, onaylayandır beraberinizdeki sebebi ‘Tevrât’ı’. Ve olmayın ilki ‘öncüsü’ onu inkâr edenlerin! Ve pazarlamayın âyetlerimi ‘hakikat bilgisini’ az bir bedel ‘karşılığı’!* Ve yalnızca Benden artık korunun ‘karşı gelmekten’ Bana!

>2:89, 2:91, 2:97, 4:47, 5:48, 35:31, 46:12<

>2:75, 2:159, 5:13, 9:9, 9:10, 14:28, 41:40<

 

2:42       Ve karıştırmayın gerçeği, asılsızla! Ve ‘sır olarak’ gizliyorsunuz gerçeği ve bildiğiniz ‘hâlde’!

 

2:43       Ve uygulayın ‘titizlikle, gereğince’ ibadeti ‘namazı’!* Ve verin zekâtı! Ve ‘Allâhû Teâlâ’nın huzurunda’ eğilin, eğilenlerle beraber!

>2:43, 2:238, 4:103, 21:73, 22:78<

 

2:44       Emrediyorsunuz insanlara hayır işi ve unutuyor musunuz benliğinizi? Ve okuduğunuz hâlde kitabı ‘Tevrât’ı’, hâlâ akıl etmez misiniz?

 

2:45       Ve medet umun, sabırla ve ibadetle ‘namazla’!* Ve muhakkak ki o, elbette büyük ‘zor gelir, Allâh’tan’ ürperenden başkasına.

>2:43, 2:238, 4:103, 21:73, 22:78<

 

2:46       O kimseler ‘ürperenler’, umarlar ki, kavuşacak olduklarını ‘ancak’ Rablerine ve Zât’ına dönecek olduklarını.

 

2:47       Ey İsrâîl oğulları! Hatırlayın lütfumu ki, o, üzerlerinize bağışladığım! Ve doğrusu sizleri liyakatli kıldım, cümle âlemler üzerine!

 

İsrail oğullarının liyakatli kılınmış olmaları: ıkra.com

 

2:48       Ve korunun o günden ‘kıyâmet sonrası âhiretten’* ki, ödenmez bir candan, bir cana bir şey! Ve ondan şefaat kabul edilmez ve ondan ‘kurtulması için’ denklik alınmaz. Ve onlara yardım olmaz.

>1:3, 7:8, 11:103, 11:104, 11:105, 14:48, 20:108, 24:25, 75:30<

 

2:49       Ve sizleri kurtardığımız zaman Firavun hanedanından ki, çektiriyorlardı sizlere azabın en kötüsünü. Oğullarınızı boğazlayıp ve kadınlarınızı ‘kızlarınızı faydalanmak için’ sağ bırakıyorlardı. Ve işte bu, Rabbinizden büyük sınavdır!

 

2:50       Ve denizi kesimlere böldüğümüz zaman sizler için, hemen kurtardık sizleri* ve boğduk Firavun hanedanını ve sizler görüyorken.

>10:103, 21:88, 30:47, 40:51<

 

2:51       Ve vadettiğimiz zaman Mûsâ’ya kırk gece. Sonra edindiniz buzağıyı ardından ‘ilâh’! Ve sizler zalimlersiniz!

 

2:52       Sonra affettik sizlerden ‘günahlarınızı’ ardından. Ki, belki şükredersiniz!

 

2:53       Ve verdik Mûsâ’ya kitap ‘Tevrât’. Ve gerçeği itibarsızdan ayırma, kavrayış kabiliyeti. Ki, belki ‘Allâhû Teâlâ’nın razı olduğu yola’ yönlenirsiniz!

 

2:54       Ve demişti ki, Mûsâ, halkına: „ Ey halkım! Doğrusu zulmettiniz benliklerinize, edinmenizle buzağıyı ‘ilâh’! Bu yüzden tövbe edin, ne yapacağını önceden bilen, ahenkle kusursuz türler yaratıcınıza! Ki, böylelikle nefslerinizle ‘kötü huylarınızla’ savaşın!* İşte bu ‘daha’ hayırlıdır sizler için, ne yapacağını önceden bilen, ahenkle kusursuz türler yaratıcınız; katında. “. Bu yüzden ki, ‘Allâhû Teâlâ’, tövbelerinizi kabul etti. Şüphesiz ki O… O’dur ki, itaate dönenin tövbesini kabul eyleyen, cezadan vazgeçendir; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşeden!

>2:160, 4:26, 5:74, 11:3<

 

2:55       Ve demiştiniz ki: „ Yâ Mûsâ! Bizler, asla inanmayız sana Allâh’ı açıkça görmedikçe! “. Bunun üzerine sizleri aldı bir çarpılma ve sizler bakınırken.

 

2:56       Sonra sizleri dirilttik, ölümünüzün ardından. Ki, belki şükredersiniz!

 

2:57       Ve gölgeledik üzerlerinize bulutu. Ve indirdik üzerlerinize kudret helvası ve bıldırcın. ’Dedik ki’: ‘O hâlde isterseniz, izin verilenlerinden’ yiyin ‘helâl’ hoş ‘olarak’, sizleri rızıklandırdığımız şeylerden! Ve ‘onlar’ Bize zulmetmediler; ve lâkin ‘iftirayla, günaha sebebiyet verecek bir iş yapmakla’ oldular kendi benliklerine zulmedenler.

 

2:58       Ve bir zaman (:Tîh sahrasından çıktıktan sonra) demiştik ki: „ Girin bu şehre! O hâlde ‘isterseniz’ yiyin ondan ‘imkânlarından’, dilediğiniz yerden bol bol! Ve girin kapıdan ‘Allâhû Teâlâ’nın huzurunda’ yere kapanarak! Ve deyin ki: „ Hıtta! (:istiğfar etmek) “. Ki, bağışlayalım sizlere hatalarınızı. “. Ve iyilere ‘mükâfatlarını’ daha da artıracağız.

 

2:59       Ne var ki, değiştirdiler ‘günaha sebebiyet verecek işleri yapmakla, benliklerine’ zulmeden o kimseler ‘hıtta (:istiğfar etmek)’ sözünü ki, o, onlara söylenenden başkasıyla (:buğday manasındaki hınta ile).* Bu yüzden indirdik üzerlerine ‘benliklerine’ zulmeden kimselerin, gökten murdarlık ki, hak yoldan ayrılanlar olmaları sebebiyle.

>2:75, 2:159, 5:13, 9:9, 9:10, 14:28, 41:40<

 

2:60       Ve su istediği zaman Mûsâ, halkı için. Bunun üzerine dedik ki: „ Vur asanla taşa! “. Hemen fışkırdı ondan on iki pınar olarak. Bilmişti insanların her biri kendi içeceği yeri. ‘Dedik ki’: ‘O hâlde isterseniz, izin verilenlerinden’ yiyin ve için Allâh’ın rızkından! Ve azıp yeryüzünde bozgun çıkarmayın!

 

2:61       Ve demiştiniz ki: „ Yâ Mûsâ! Asla sabredemeyiz bir yemekle! Artık davet ‘dua’ et bizler için Rabbine, çıkarsın bizlere yerin yetiştirdiği şeylerden, baklasından ve acurundan ve sarımsağından ve mercimeğinden ve soğanından. “. ‘Mûsâ aleyhisselâm’ dedi ki: „ Değişiyor musunuz o ki, o, daha az olanla o, hayırlı olanı ‘özgürlüğü’!? İnin ‘Mısır’ şehrine o hâlde, muhakkak ki, ‘orada var’ gereksindiğiniz şeyler! “. Ve vuruldu üzerlerine rezillik ve miskinlik; ve uğradılar Allâh’tan ‘bir’ hiddete. İşte bu, Allâh’ın âyetlerini ‘hakikat bilgisini’ örtüyor olmalarındandır. Ve savaşıyorlar bildiricilerle (:peygamber) hak dışı. İşte bu şey, isyankârlıkları sebebiyledir ve haddi aşmış olmalarındandır.

 

2:62       Muhakkak ki o kimseler, samimiyetle inananlardır ve Yahudi kimseler ve Hristiyanlar ve Sâbiîlerden (:Yahudi ve Hristiyan karışımı) kim ki, inanır da samimiyetle Allâh’a ve âhir ‘son’ güne ve erdemli gayretler eder ki, artık mükâfatları Rablerinin katındadır. Ve korku yoktur onlara ve ne de hüzünlenirler.

 

2:63      Ve aldığı zaman kesin sözünüzü ve kaldırdık üstünüze Tur’u (:Sînâ’daki Tur dağının düşen parçalarının mağara oluşturup, gölgelik olması)* Ki, alın ‘uygulayın’ sizlere verdiğimiz şeyleri ‘Tevrât’ı’ kuvvetle! Ve yâd edin içindeki şeyleri ‘hakikat bilgisini’! Ki, belki ‘günahlardan’ korunursunuz!

>7:143, 7:171, 16:81<

 

Sînâ’daki Tur dağının mağara olması: ıkra.com

 

2:64       Sonra ‘eskiye’ döndünüz ardından. Oysaki olmasaydı Allâh’ın lütfu üzerlerinize ve bahşetmesi, bağışlaması, merhametle esirgemesi, elbette olurdunuz hüsrana uğrayanlardan.

 

2:65       Ve andolsun ki, biliyorsunuz o kimseleri aranızdan, ‘kutsal şabat tatilinin hürmetini ihlâl ederek’ çiğnediler Cumartesi’leri.* Bu yüzden onlara dedik ki: „ ‘Olun aşırmayı seven, şehvet düşkünü’ aşağılık maymunlar! “.

>2:65, 4:154, 16:124<

 

2:66       Artık kıldık onu ‘ibretlik’ yaptırım ki, önlerindeki kimseler için ve ‘gelecek olan’ arkasındakilere; ve nasihattir ‘günahlardan’ korunanlara!

 

2:67       Ve demişti ki, Mûsâ, halkına: „ Muhakkak ki Allâh, emrediyor sizlere ki, bir inek kesmenizi! “. Dediler ki: „ Alay mı ediyorsun bizlerle? “. ‘Mûsâ aleyhisselâm’ dedi ki: „ Sığınırım Allâh’a, cahillerden olmamdan. “.

 

2:68       Dediler ki: „ Davet ‘dua’ et bizler için Rabbine ki, beyan etsin bizlere, onun ne ‘cins olduğunu’! “. ‘Mûsâ aleyhisselâm’ dedi ki: „ Muhakkak ki O, diyor ki, mutlaka o, bir inektir ki, ne yaşlı ve ne de genç, orta yaşta bu ‘ikisinin’ arası. Artık uygulayın emrolunduğunuz şeyi! “.

 

2:69       Dediler ki: „ Davet ‘dua’ et bizler için Rabbine ki, beyan etsin bizlere, onun rengi nedir! “. ‘Mûsâ aleyhisselâm’ dedi ki: „ Muhakkak ki O, diyor ki, mutlaka o, sarı bir inektir ki, ışıldar renkli, bakanların beğendiği! “.

 

2:70       Dediler ki: „ Davet ‘dua’ et bizler için Rabbine ki, ‘daha açık’ beyan etsin bizlere, onun ne ‘cins olduğunu’! Doğrusu o inek, diğerlerine benziyor bizlerce. Ve muhakkak ki, eğer dilerse Allâh yönlendiriliriz! “.

 

2:71       ‘Mûsâ aleyhisselâm’ dedi ki: „ Muhakkak ki O, diyor ki, mutlaka o, bir inektir ki, boyunduruk altına alınmamış, toprak süren ve ekin sulayan da değildir; muaftır ‘başıboştur’, leke yoktur onda. “. Dediler ki: „ Şimdi gerçek ‘tarifini’ getirdin! “. Böylelikle onu ‘tanımlanan düveyi bulup’ kestiler. Ve neredeyse uygulamayacaklardı.

 

2:72       Ve katletmiştiniz bir cana ‘kıyıp’, sonra da ondaki ‘suçu başınızdan’ savdınız. Ve Allâh, ‘ortaya’ çıkarandır; ‘sır olarak’ gizliyor olduğunuz şeyleri!

 

2:73       Bunun üzerine dedik ki: „ Ona ‘maktule’ vurun, onun ‘ineğin’ bir parçasıyla! “.İşte böyle Allâh, canlandırır ölüleri ve sizlere gösterir âyetlerini ‘alâmetlerini’! Ki, belki akıl edersiniz! (:Faili meçhul cinayetleri çözmek için uygulanan bir yöntemdi. Buna göre, kim gelir de düvenin üzerinde elini yıkarsa o cinayeti işlememiş kabul edilirdi. Tesniye 21: 6-7 “Ve o şehrin bütün ihtiyarları, öldürülmüş adama en yakın olanlar, vadide kurban edilmiş olan düvenin üzerinde ellerini yıkayacaklar ve cevap verip diyecekler ki: ellerimiz bu kanı dökmedi ve gözlerimiz onu görmedi.”)

 

2:74       Sonra katılaştı kalpleriniz ardından, öyle ki, o taşlar gibi veya daha şiddetlice ‘bir’ katılıkta. Ve muhakkak ki, taşlardan öyleleri ‘vardır ki’, fışkırır ondan ırmaklar ve muhakkak ki, onlardan öyleleri de ‘vardır ki’, yarılır da, bu yüzden çıkar içinden su. Ve muhakkak ki, öyleleri de ‘vardır ki’, aşağı yuvarlanır iner Allâh korkusuyla. Ve değildir Allâh bihaber, gayret ettiğiniz şeylerden!

 

2:75       Umuyor musunuz ki, onların, inanmalarını sizlere? Ve olmuştu bir kısmı onlardan ki, işitirlerdi kelâmını Allâh’ın, sonra da tahrif ederlerdi ‘yönlendirilmenin’ ardından o şeyi ‘hakikat bilgisini’ ki, akıl edip ve bildikleri ‘hâlde’.*

 >2:75, 2:159, 5:13, 9:9, 9:10, 14:28, 41:40<

 

2:76       Ve buluştukları zaman, samimiyetle inanan kimselerle de, derlerdi ki: „ Bizler de samimiyetle inandık! “. Ve yalnız kaldıkları zaman ve birbirlerine derlerdi ki: „ Onlara anlatıyor musunuz? Allâh’ın sizlere açtığı şeyleri ‘Tevrât bilgilerini’. Ki, aleyhinize kanıtlarla tartışırlar onunla Rabbinizin huzurunda.* Hâlâ akıl etmez misiniz? “.

>2:76, 3:73, 42:13, 42:14, 42:15, 42:16<

 

2:77       Ve bilmezler mi ki, Allâh’ın sırları ve açıklanan şeyleri biliyor olduğunu!*

>2:255, 6:59, 11:123, 13:9, 15:24, 16:19, 67:13, 67:14<

 

2:78       Ve onlardan ‘İlâhî esaslar adına bir şey’ bilmeyenler, kitabı ‘hakikat bilgisini’ bilmezler. ‘Bildikleri’ hayallerden başka ‘bir şey’ değildir. Ve onlar sadece zanna uyarlar.*

>3:151, 4:117, 6:100, 6:137, 7:33, 9:30, 10:18, 39:3, 42:21<

 

2:79       Bu yüzden vay hallerine onların ki, yazarlar kitabı ‘hakikat bilgisini’ elleriyle, sonra da derler ki: „ Bu Allâh’ın katındandır! “. Ki, pazarlamak için onu az bir bedel ‘karşılığı’.* Bu yüzden vay hallerine onların ki, elleriyle yazdıkları şeylerden ‘cezalandırılacak olmalarına’. Ve vay hallerine onların ki, kazandıkları şeylerden ‘cezalandırılacak olmalarına’.

>2:75, 2:159, 5:13, 9:9, 9:10, 14:28, 41:40<

 

2:80       Ve ‘Yahudiler’ derler ki: „ Asla bizlere dokunmaz ateş, sayılı günler dışında! “. ‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Edindiniz mi de Allâh’ın katından bir taahhüt? O hâlde asla ters düşmez Allâh, taahhüdüne! Yoksa söylüyorsunuz musunuz, Allâh üzerine bilmediğiniz şeyleri? “.*

>2:168, 2:169, 7:33, 16:116<

 

2:81       Aksine kim, kazandı kötülük ‘vebal’ ve kuşattı onun hataları onunla ‘günahla kendisini’, o hâlde işte onlar, ateş sahabeleridir; onlar, orada devamlı kalıcılardır.

 

2:82       Ve samimiyetle inanan kimseler ve erdemli gayretler edenler, işte onlar, cennet sahabeleridir; onlar, orada devamlı kalıcılardır.

 

2:83       Ve almıştık kesin söz İsrâîl oğullarından ki, ‘hizmetle, ibadetle’ kulluk etmeyin, Allâh’tan başka ‘kutsallaştırılan zât’a, puta’!* Ve ebeveynlere iyi davranın ve yakınlık sahiplerine ve yetimlere ve yoksullara da!* Ve söyleyin insanlara ‘konuşunca’ güzellikle! Ve uygulayın ‘titizlikle, gereğince’ ibadeti ‘namazı’!* Ve verin zekâtı! Sonra ‘eskiye’ döndünüz, aranızdan birazı dışında. Ve sizler aldırış etmeyenlersiniz!

>3:151, 4:117, 6:100, 6:137, 7:33, 9:30, 10:18, 39:3, 42:21<

>4:36, 6:151, 16:90, 17:23, 28:77, 55:60<

>2:43, 2:238, 4:103, 21:73, 22:78<

 

Âdem aleyhisselâm’dan beri Allâhû Teâlâ’nın inananlara emri: ıkra.com

 

2:84       Ve aldığı zaman kesin sözünüzü, dökmeyin kanlarınızı ve çıkarmayın canlarınıza ‘kıyıp’ yurdunuzdan! Sonra kabul ettiniz. Ve sizler ‘buna Tevrât ile’ şahitlerken.

 

2:85       Sonra ‘işte’ sizler busunuz! Ki, ‘hem’ nefslerinizle ‘kötü huylarınızla’ savaşıyorsunuz;* ve ‘buna rağmen’ çıkarıyorsunuz aranızdan bir kısmını yurtlarından ve dayanışıyorsunuz aleyhlerine günah ve düşmanlıkta.* Ve sizlere geldiklerinde ise esir olarak, onları fidyeyle değiştirirsiniz ve o, haram ‘caiz olmaz’ olduğu hâlde üzerlerinize onların çıkarılmaları ‘yurtlarından’. Yoksa kitabın ‘Tevrât’ın, fidye’ kısmına inanıyor ve ‘kötülükte dayanışmama’ kısmını inkâr mı ediyorsunuz? Artık cezası, kim ifa ederse işte böyle aranızdan, rezillikten başka ‘bir şey’ değildir dünya hayatında. Ve kıyâmet günü döndürülürler ‘cehennemde’ azabın en şiddetlisine!* Ve değildir Allâh bihaber, gayret ettiğiniz şeylerden!

>2:54, 4:66<

>2:28, 2:243, 4:66<

>4:56, 6:30, 7:37, 8:50, 10:52, 10:70, 14:29, 16:85, 39:71, 67:8<

 

2:86       İşte onlar, o kimseler ki, alışverişleri dünya hayatının ‘geçici menfaati’ ile âhiret ‘karşılığındadır’.* Bu yüzden hafifletilmez onlardan ‘cehennemde’ azap. Ve onlara yardım olmaz.

>3:157, 10:58, 17:18, 17:19, 17:20, 57:20<

 

2:87       Ve andolsun ki, verdik Mûsâ’ya kitap ‘Tevrât’. Ve art arda yolladık onun ardından elçileri.* Ve verdik Meryem’in oğlu Îsâ’ya ayan beyan ‘deliller’. Ve destekledik onu, Ruh’ûl Kudüs (:Kutsal Ruh) ile.* Öyle ki, her defasında sizlere gelen elçiye, canlarınızın ‘istemeyip’ emellerine uymayan şeylerle büyüklendiniz. Bu yüzden bir kısmını yalanladınız ve bir kısmıyla da savaşıyorsunuz.

>3:184, 5:70, 6:42, 10:47, 10:74, 12:109, 13:30, 13:38, 14:4, 15:10, 16:36, 16:43, 16:44, 16:63, 17:77, 28:47<

>5:110, 16:2, 16:102, 42:51<

 

2:88       Ve derler ki: „ Kalplerimiz katmanlı ‘lâzım değil’! “. Zaten lânetledi onları Allâh, ‘hakikati’ örttükleri sebebiyle. Bu yüzden pek azı samimiyetle inanırlar.

 

2:89       Ve ‘kabul etmediler’ geldiğinde onlara ‘Yahudilere’ bir kitap ‘Kur’ân-ı Kerîm’, Allâh’ın katından ki, onaylayandır beraberlerindeki sebebi ‘Tevrât’ı’. Ve daha önceleri ‘Allâhû Teâlâ’dan, gönderilecek elçi vesilesiyle’ zafer istiyorlardı inkârcıların üzerine.* Ne var ki, tanıdıkları şey ‘Kur’ân-ı Kerîm ve elçi’ geldiğinde onlara, onu inkâr ettiler. Bu yüzden, Allâh’ın lâneti, ‘hakikati’ örtmeye şartlanmışların üzerlerinedir.*

>2:246, 8:19<

>2159, 2:161, 3:85, 3:86<

 

2:90       Ne kötü şey, onunla canlarına ‘karşı’ pazarladıkları ki, inkâr etmeleri Allâh’ın, indirdiği şeye ‘hakikat bilgisine’ azgınlaşarak! Ki, Allâh’ın, lütfuyla indirdiğine kullarından dilediği ‘rızasına uyan’ kişi üzerine.* Bu yüzden uğradılar hiddet üstüne hiddete. Ve ‘hakikati’ örtmeye şartlanmışlaradır alçaltıcı azap.

>2:256, 5:16, 7:178, 13:27, 16:9, 18:29, 39:41, 57:20, 64:11<

 

2:91       Ve denildiği zaman onlara: „ İnanın, Allâh’ın indirdiği şeye ‘Kur’ân-ı Kerîm’e’! “.* Derler ki: „ İnanıyoruz, ‘yalnızca’ bizlere indirilen şeye ‘Tevrât’a’! “. Ve onun ardındaki şeyi ‘diğer mukaddes kitapları’ inkâr ederler. Ve o ‘Kur’ân-ı Kerîm’, gerçektir ve onaylayandır beraberlerindeki sebebi ‘Tevrât’ı’! ‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Öyleyse neden savaşıyordunuz Allâh’ın bildiricileriyle (:peygamber) daha önceden, eğer samimiyetle inananlarsanız? “.

>2:89, 2:91, 2:97, 4:47, 5:48, 35:31, 46:12<

 

2:92       Ve andolsun ki, Mûsâ geldi sizlere ayan beyan ‘delillerle’. Sonra edindiniz buzağıyı ardından ‘ilâh’! Ve sizler zalimlersiniz!

 

2:93       Ve aldığı zaman kesin sözünüzü ve kaldırdık üstünüze Tur’u (:Sînâ’daki Tur dağının düşen parçalarının mağara oluşturup, gölgelik olması).* Ki, alın ‘uygulayın’ sizlere verdiğimiz şeyleri ‘Tevrât’ı’ kuvvetle ve ‘uyarılarını’ dinleyin! Dediler ki: „ Dinledik ve isyan ettik! “. Ve sindirildi kalplerine buzağı ‘sevgisi’, nankörlükleri sebebiyle. ‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Ne kötü şey emrediyor onunla inancınız ki, eğer samimiyetle inananlarsanız! “.

>7:143, 7:171, 16:81<

 

Sînâ’daki Tur dağının mağara olması: ıkra.com

 

2:94       ‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Ki, ‘yalnızca’ sizlere olduysa Allâh’ın katındaki âhiret yurdu; ki, insanlardan ilişiksiz; o hâlde ölümü temenni edin, eğer samimilerseniz! “.

 

2:95       Ve asla onu temenni etmezler ebedîyen, ellerinin sunduğu ‘günahlar’ sebebiyle. Ve Allâh, en iyi bilendir; zalimleri!

 

2:96       Ve mutlaka bulursun onları ki, en hırslısı insanlardan hayat üzerine ve ‘Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıran kimselerden bile ‘daha çok’. Arzularlar ‘yaşamayı’ onlardan ‘her’ biri eğer ömürlendirilseler bin sene. Ve o, değildir onu azaptan uzaklaştıracak ki, ömürlendirilse de. Ve Allâh, her hâliyle görendir; gayret ettikleri şeyleri!

 

2:97       ‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Kim olduysa düşman Cebrâîl’e, artık ‘bilsin ki’, muhakkak ki o ‘Cebrâîl aleyhisselâm’, onu ‘Kur’ân-ı Kerîm’i’ indirdi kalbinin üzerine Allâh’ın izniyle! “.* Ki, onaylayandır ellerindeki şeyi ‘diğer mukaddes kitapları’; ve yönlendirilmeye ‘vesile’ ve müjdedir, samimiyetle inananlara!

>2:97, 7:52, 10:37, 10:38, 16:102, 17:106, 25:32, 26:192, 26:193, 26:194, 26:195, 32:2<

 

2:98       Kim olduysa düşman, Allâh’a ve meleklerine ve elçilerine ve Cebrâîl’e ve Mîkâîl’e, o hâlde Muhakkak ki Allâh, ‘hakikati’ örtmeye şartlanmışlara düşmandır!

 

2:99       ‘Yâ Muhammed!’, Ve andolsun ki, Biz indirdik sana ayan beyan âyetleri ‘hakikat bilgisini’!* Ve inkâr etmezler onu hak yoldan ayrılmışlardan başkası.

>2:97, 7:52, 10:37, 10:38, 16:102, 17:106, 25:32, 26:192, 26:193, 26:194, 26:195, 32:2<

 

2:100     Ve her defasında taahhüt ettiler de, taahhüdü atmadılar mı aralarından bir kısmı? Doğrusu birçoğu inanmazlar!*

>2:6, 2:118, 4:153, 6:109, 6:110, 6:111, 7:146, 8:55, 10:96, 10:97, 12:103, 26:4, 26:201, 28:56, 30:58, 34:31, 39:3, 39:49, 45:23, 74:52<

 

2:101     Ve geldiğinde onlara bir elçi Allâh’ın katından ki, onaylayandır beraberlerindeki sebebi ‘Tevrât’ı’, attı kitap verilen kimselerden ‘Yahudilerden’ bir kısmı, Allâh’ın kitabını ‘hakikat bilgisini’ ardına ki, sırtlarını ‘çevirerek’ onun olduğunu bilmezlermiş gibi.

 

2:102     Ve uydular şeytanların okuduğu şeylere ki, Süleymân saltanatı, hükümdarlığını ‘büyü yaparak kazanıyor diye’. Ve Süleymân ‘büyü yapıp, hakikati’ inkâr etmedi. Ve lâkin şeytanlar nankörlük ettiler, büyüyü insanlara öğretmekle ve indirilen şeyle Babil’deki iki Melek üzerine, Hârût ve Mârût’a. Ve o ikisi de öğretmezlerdi ‘hiç’ bir ‘kimseye’ demedikçe ki: „ Biz ancak bir sınanma ‘vesilesiyiz’, öyleyse ‘hakikati’ inkâr etmeyin! “. Buna rağmen öğreniyorlardı onlardan, onunla ‘büyüyle’ arasını açacak şeyleri, bir adam ve eşinin. Ve zarar verebilecek de değillerdi onunla ki, Allâh’ın izni olmaksızın ‘hiç’ birine. Ve öğreniyorlardı onlara zarar veren şeyleri ve fayda sağlamayan ‘büyüyü’. Ve andolsun ki, bildiler elbet onu ‘büyü’ pazarlayan kimsenin âhirette bir payı olmadığını.* Ve elbette ne kötü şey, canlarına ‘karşı’ pazarladıkları! Keşke biliyor olsalardı!

>7:16, 7:17, 7:18, 14:22, 34:20, 34:21, 72:6<

 

2:103     Ve eğer olsaydı, onlar da, samimiyetle inananlar ve ‘günahlardan’ korunsalardı, elbette Allâh’ın katında musibet, ‘ödül, daha’ hayırlı olurdu. Keşke biliyor olsalardı.

 

2:104     Ey samimiyetle inanan kimseler! Demeyin ki: „ ‘Râi-nâ’ gözet bizleri! “ (:İbranicede: ahmak, davar gibi güdülmek). Ve deyin ki: „ ‘Unzur-nâ’ bak bizlere! “. Ve ‘uyarıları’ dinleyin! Ve ‘hakikati’ örtmeye şartlanmışlaradır ‘cehennemde’ elem azap.

 

2:105     Arzulamazlar ne ‘diğer’ kitapların erbaplarından (:Yahudiler ve Hristiyanlar) ‘hakikati’ örtmeye şartlanmışlar ve ne de ‘Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıranlar, indirilmesini üzerlerinize Rabbinizden hayırdan. Ve Allâh, tahsis eder bahşetmesini, bağışlamasını, merhametle esirgemesini, dilediği ‘rızasına uyan’ kişiye.* Ve Allâh, büyük lütuf sahibidir!

>2:256, 5:16, 7:178, 13:27, 16:9, 18:29, 39:41, 57:20, 64:11<

 

2:106     Bir şeyi (:hakikat bilgisiyle vazifelendirme, yaşam ortamı ve şartlarına göre kurallardan) feshedersek âyetten, veya onu unutturursak, getiririz ondan ‘daha’ hayırlısını veya onun benzerini.* Bilmez misin ki, Allâh’ın, her şey üzerinde dilediğini, irade ettiği gibi icra eden ve yapmaya kudretli olduğunu!

>2:106, 13:39, 16:101, 42:24<

 

2:107     Bilmez misin ki, Allâh’ın Zât’ının olduğunu saltanatın, hükümranlığın göklerde ve yerde! Ve yoktur sizlere ki, Allâh’a ilişiksiz; bir dost ve ne de yardımcı!

 

2:108     Yoksa sorgulamak mı istiyorsunuz elçinizi? Mûsâ’ya sorulduğu gibi daha önceleri.* Ve kim değiştirirse inkârı, inanç ile, o hâlde düzgün yoldan sapmış olur.

>4:80, 4:153<

 

2:109     Arzularlar ki, ‘diğer’ kitapların erbaplarından (:Yahudiler ve Hristiyanlar) birçoğu, döndürebilseler sizleri inancınızın ardından ‘hakikati’ inkâra. Haset yüzünden ki, benliklerine ayan beyan ‘olmasının’ ardından onlara, hakk ‘İlâhî esaslar’. Yine de affedin ve hoş görün, Allâh getirinceye kadar emrini! Şüphesiz ki Allâh, her şey üzerinde dilediğini, irade ettiği gibi icra eden ve yapmaya kudretlidir!

 

2:110     Ve uygulayın ‘titizlikle, gereğince’ ibadeti ‘namazı’!* Ve verin zekâtı! Ve ‘Allâhû Teâlâ’nın rızası için’ ne sunduysanız hayırdan benlikleriniz için, onu bulursunuz Allâh’ın katında. Şüphesiz ki Allâh, gayret ettiğiniz şeyleri her hâliyle görendir!

>2:43, 2:238, 4:103, 21:73, 22:78<

 

2:111     Ve derler ki: „ Asla giremez cennete, Yahudi veya Hristiyan olan kimse dışında! “. Bunlar, onların hayalleridir. ‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Delillerinizi getirin, eğer samimilerseniz! “.

 

2:112     Aksine kim ki, teslim etti yüzünü ‘benliğini’ Allâh’a ve o iyilere, artık onun mükâfatı Rabbi katındadır. Ve korku yoktur onlara ve ne de hüzünlenirler.

 

2:113     Ve derler ki, Yahudiler: „ Hristiyanlar bir şey ‘tutarlı bir inanç’ üzerinde değiller! “. Ve derler ki, Hristiyanlar: „ Yahudiler bir şey ‘tutarlı bir inanç’ üzerinde değiller! “. Ve onlar, okuyorlar ‘ve biliyorlar’ kitabı ‘hakikat bilgisini’.* Bunun gibi söylemiştiler, ‘kitap erbabı olmayıp ta’ bilmeyen kimseler de, benzer sözleriyle. Artık Allâh, hükmeder aralarında kıyâmet günü, hakkında ihtilâf ediyor oldukları şeyleri.*

>2:75, 2:159, 5:13, 9:9, 9:10, 14:28, 41:40<

>3:64, 4:26, 9:30, 9:31, 42:21, 98:5<

 

2:114     Ve kimdir daha zalim o kimseden ki, mâni oldu Allâh’ın ibadethanelerinde yâd edilmesini ismini ve uğraştı onların yıkımı için? İşte onlar ki, olamaz onlara, oraya girmeleri korkuları olmaksızın. Onlaradır dünyada rezillik ve onlaradır âhirette de büyük azap.

 

2:115     Ve Allâh’ındır doğu ve batı. Öyle ki, her nereye dönerseniz artık oradadır Allâh’ın yüzü ‘Zât’ı, rızası’. Şüphesiz ki Allâh, ilmi, kudreti, lütufları geniş, her şeyi kapsayandır; en iyi bilendir!

 

2:116     Ve derler ki: „ Allâh, evlât edindi! “. Noksanlık, kusur, acizlikten ötedir O!* Zaten Zât’ının dır, göklerdeki şeyler ve yerdekiler de! Hepsi de Zât’ına âmâdedirler.

>2:116, 10:68, 18:4, 19:88, 19:89, 19:90, 19:91, 19:92<

 

2:117     ‘Allâhû Teâlâ’, ilk başlatandır, örneksiz yoktan var etmeye; gökleri ve yeri! Ve olmasına hükmettiği zaman, artık sadece der ki, ona: „ Ol! “; ‘O şey’, hemen ‘harekete geçer, vaktiyle de’ olur!

 

2:118     Ve derler ki, ‘gerçeği’ bilmeyen kimseler: „ Bizlerle konuşsa ya Allâh, veya bizlere bir âyet ‘alâmet’ gelse! “. Bunun gibi söylemiştiler kendilerinden önceki kimseler de, benzer sözleriyle. Kalpleri birbirine benzedi. Belli ettik âyetleri ‘alâmetleri’, kati inanan bir toplum için!*

>7:52, 7:185, 10:101, 12:105, 18:109, 27:93, 31:27, 41:53, 51:20, 51:21, 51:22, 51:23<

 

Ayna nöronlar: ıkra.com

 

2:119     ‘Yâ Muhammed!’, Muhakkak ki, gönderdik seni hak ile ‘gayeyle, hakikat bilgisi ve cennetle’ müjdeleyici ve ‘kıyâmetle’ uyaran!* Ve sana mesuliyet yoktur, cehennem sahabelerinden!

>3:184, 5:70, 6:42, 10:47, 10:74, 12:109, 13:30, 13:38, 14:4, 15:10, 16:36, 16:43, 16:44, 16:63, 17:77, 28:47<

 

2:120     Ve asla hoşnut olmazlar senden, ne Yahudiler ve ne de Hristiyanlar ki, sen onların milletine ‘aynı inancı paylaşanlara’ uymadıkça!* ‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Muhakkak ki, Allâh’ın ‘razı olduğu yola’ yönlendirilme, o, ‘tek, gerçek’ yönlendirilmedir! “. Ve elbette eğer uyarsan emellerine onların, ki ardından o, sana gelen ilimden ‘hakikat bilgisinden’, yoktur sana Allâh’tan ‘gelecek azaba karşı’ bir dost ve ne de yardımcı!*

>5:48, 5:49, 11:12, 11:112, 11:113, 17:74, 28:87<

>2:6, 2:118, 4:153, 6:109, 6:110, 6:111, 7:146, 8:55, 10:96, 10:97, 12:103, 26:4, 26:201, 28:56, 30:58, 34:31, 39:3, 39:49, 45:23, 74:52<

 

2:121     O kimseler ki, kendilerine kitap ‘hakikat bilgisi’ verdiklerimiz ‘Yahudiler ve Hristiyanlardan bazıları’, okurlar onu, gerçekleriyle okunmasını. İşte onlar ki, ona samimiyetle inananlardır. Ve kim onu inkâr ederse o hâlde işte onlar… Onlar, hüsrandalardır!

 

2:122     Ey İsrâîl oğulları! Hatırlayın lütfumu ki, o, üzerlerinize bağışladığım! Ve doğrusu sizleri, liyakatli kıldım cümle âlemler üzerine!

 

İsrail oğullarının liyakatli kılınmış olmaları: ıkra.com

 

2:123     Ve korunun o günden ‘kıyâmet sonrası âhiretten’* ki, ödenmez bir candan, bir cana bir şey! Ve ondan ‘kurtulması için’ denklik kabul edilmez ve ona şefaat fayda sağlamaz. Ve onlara yardım olmaz.

>1:3, 7:8, 11:103, 11:104, 11:105, 14:48, 20:108, 24:25, 75:30<

 

2:124     Ve yoklamıştı İbrâhîm’i Rabbi, kelimelerle ‘hükümlerle, o’ nihayet onları tamamladı da; ‘Rabbi de ona’ dedi ki: „ Mutlaka Ben, seni, kılacağım insanlara rehber! “. ‘İbrâhîm aleyhisselâm da’ dedi ki: „ Ve benim soyumdan da! “. ‘Rabbi’ dedi ki: „ Eremezler taahhüdüme zalimler! “.

 

2:125     Ve kıldığımızda evi (:Kâbe), insanlar için sevap ‘kazanılan’ ve emniyetli, ve edinin mahallînden İbrâhîm’in, bir ibadet yeri!* Ve taahhüt ettik İbrâhîm’e ve İsmâîl’e ki: „ Temizleyin evimi ‘Kâbe’yi, ibadet için’, etrafını dolaşanlara ve kendini ibadete verenlere, ‘Allâhû Teâlâ’nın huzurunda’ eğilenlere ve yere kapananlara! “.

>2:127, 3:96, 3:97<

 

2:126     Ve demişti ki, İbrâhîm: „ Rabbim… Kıl bu şehri (:Mekke) güvenli!* Ve rızıklandır mahsullerle halkını! Ki, kim inandıysa samimiyetle onlardan, Allâh’a ve âhir ‘son’ güne! “. ‘Allâhû Teâlâ’ dedi ki: „ Ve kim, ‘hakikati’ inkâr ederse, artık onu menfaatlendiririz biraz ‘dünya yaşamı boyunca’* sonra zorda bırakırım onu, ‘cehennemde’ ateş azabında! “.* Ve ne kötü ‘bir’ varış yeri!

>3:96, 3:97<

>3:157, 10:58, 17:18, 17:19, 17:20, 57:20<

>4:56, 6:30, 7:37, 8:50, 10:52, 10:70, 14:29, 16:85, 39:71, 67:8<

 

2:127     Ve yükselttikleri zaman İbrâhîm, evin (:Kâbe)* temellerini ve İsmâîl: „ Rabbimiz… Bizden kabul eyle! Şüphesiz ki, Sen… Sen’sin işitmesi devamlı ve her şeyi kapsayan, işittiğine icabet eden; en iyi bilen! “.

>2:127, 3:96, 3:97<

 

2:128     „ Rabbimiz… Ve kıl bizi, sana iki Müslümanlar (:Allâhû Teâlâ’ya teslimiyeti benimseyen)! Ve soyumuzdan da sana teslim olmuş bir ümmet! Ve bizlere göster ‘hac, kurban’ usullerimizi ve tövbemizi kabul eyle! Şüphesiz ki, Sen… Sen’sin itaate dönenin tövbesini kabul eyleyen, cezadan vazgeçendir; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşeden! “.

 

2:129     „ Rabbimiz… Ve çıkar onların içlerinden bir elçi! Ki, onlara okuyacak âyetlerini ‘alâmetlerini’. Ve öğretecek kitabı ‘hakikat bilgisini’ ve hükümleri. Ve onları arındırsın ‘cehaletten, günahlardan’.* Şüphesiz ki, Sen… Sen’sin daima üstün gelen, eşi benzeri olmayan; âdil, hakkı yerine getiren, adaletle hükmeden! “.

>4:49, 9:103<

 

2:130     Ve kimdir ki, rağbet etmez İbrâhîm’in milletini ‘İslâm inancı paylaşanların dînini’ nefsini akıl erdirmekten yoksun ‘kılan’ kimseden başka? Ve andolsun ki, onu seçkin kıldık dünyada; ve muhakkak ki o, âhirette de erdemlilerdendir.

 

2:131     Demişti ki, ona Rabbi: „ Teslimiyeti benimse! “. ‘İbrâhîm aleyhisselâm’ dedi ki: „ Teslimim var olan her şeyin Rabbine! “.

 

2:132     Ve vasiyet etti İbrâhîm onu oğullarına. Ve (:torunu) Yâkub da: „ Ey oğullarım! Muhakkak ki Allâh, seçti sizlere bu dîni ‘İslâm’ı’!* Öyleyse ölmeyin ve sizler, Müslümanlar (:Allâhû Teâlâ’ya teslimiyeti benimseyen) kalmaksızın! “.

>3:19, 3:83, 3:84, 3:85, 6:161, 10:105, 21:25<

 

2:133     Yoksa sizler oldunuz mu şahitler? Yâkub ölüm ‘döşeğinde’ olduğu zaman. Demişti ki, oğullarına: „ Neye ‘hizmetle, ibadetle’ kulluk edeceksiniz sonradan? “. Dediler ki: „ Senin İlâhına ‘hizmetle, ibadetle’ kulluk edeceğiz ve ataların İbrâhîm ve İsmâîl ve İshâk’ın ilâhı, Tek İlâha!* Ve bizler, Zât’ına Müslümanlarız (:Allâhû Teâlâ’ya teslimiyeti benimseyen)! “.

>2:21, 2:153, 2:186, 6:102, 7:55, 7:56, 7:205, 15:98, 15:99, 17:110, 20:8, 59:24, 98:5<

 

2:134     Bunlar, bir ümmetti gelip geçmiş. Kazandıkları şeyler ‘kendilerine’ ve sizlerin kazandıklarınız şeyler ‘kendinizedir’. Ve sizlere mesuliyet yoktur, gayret ediyor oldukları şeylerden.

 

2:135     Ve derler ki: „ Yahudi veya Hristiyan olun ki, ‘Allâhû Teâlâ’nın razı olduğu yola’ yönlenirsiniz! “. ‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Zaten İbrâhîm’in milleti ‘aynı inancı paylaşanların dîni’, Hanif’tir (:yegâne İlâh’a inanan) ‘ki, bizde aynı inancı paylaşırız’! “.* Ve olmadı ‘İbrâhîm aleyhisselâm , Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıranlardan.*

>3:19, 3:83, 3:84, 3:85, 6:161, 10:105, 21:25<

>6:79, 60:4<

 

2:136     ‘Onlara’ deyin ki: „ Bizler samimiyetle inandık Allâh’a ve bizlere indirilen şeye ‘Kur’ân-ı Kerîm’e’ ve indirilen şeye ‘hakikat bilgisine’, İbrâhîm’e ve İsmâîl’e ve İshâk’a ve Yâkub’a (:İbrâhîm aleyhisselâm’ın torunu) ve ‘onun’ torunlarına ve verilen şeye Mûsâ’ya ve Îsâ’ya ‘Tevrât ve İncîl’e’ ve verilen şeye ‘parça parça sayfalar, kitap ve vahiylere, diğer’ bildiricilere (:peygamber), Rablerinden. Ayırt etmeyiz ‘hiç’ birini aralarından. Ve bizler, Zât’ına Müslümanlarız (:Allâhû Teâlâ’ya teslimiyeti benimseyen)! “.

 

2:137     Ancak eğer inanırlarsa sizlerin ona samimiyetle inandığınız kadar ki, o hâlde yönlenmiş olurlar. Ve eğer ‘eskiye’ dönerlerse, artık onlar sadece bir kopukluk içindedirler. ‘Yâ Muhammed!’, O hâlde Allâh, onlara karşı sana kâfidir! Ve O’dur, işitmesi devamlı ve her şeyi kapsayan, işittiğine icabet eden; en iyi bilen!

 

2:138     ‘Deyin ki’: „ Allâh’ın boyası ‘yaratılış gereği, tıynetle kapsaması’… Ve kimdir, Allâh’tan ‘daha’ iyi boyayan?* Ve bizler, Zât’ına ‘hizmetle, ibadetle’ kulluk edenleriz! “.*

>2:138, 17:84, 30:30<

>2:21, 2:153, 2:186, 6:102, 7:55, 7:56, 7:205, 15:98, 15:99, 17:110, 20:8, 59:24, 98:5<

 

2:139     ‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Allâh hakkında mı tartışıyorsunuz bizimle? Ve O’dur, Rabbimiz ve sizlerin de Rabbi! Ve bizim gayretlerimiz ‘bizleredir’ ve sizlerin gayretleriniz ‘sizleredir’. Ve bizler, Zât’ına samimileriz! “.

 

2:140     Yoksa diyor musunuz ki: „ Muhakkak ki, İbrâhîm ve İsmâîl ve İshâk ve Yâkub (:İbrâhîm aleyhisselâm’ın torunu) ve ‘onun’ torunları Yahudi veya Hristiyan idiler? “. ‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Sizler mi bilirsiniz yoksa Allâh mı? “. Ve kimdir daha zalim o kimseden ki, ‘sır olarak’ gizledi, Allâh‘tan ‘gelen’ yanındaki şahitliği ‘gerçeği’? Ve değildir Allâh bihaber, gayret ettiğiniz şeylerden!

 

2:141     Bunlar, bir ümmetti gelip geçmiş. Kazandıkları şeyler ‘kendilerine’ ve sizlerin kazandıklarınız şeyler ‘kendinizedir’. Ve sizlere mesuliyet yoktur, gayret ediyor oldukları şeylerden.

 

2:142     Diyecekler ki, insanlardan akıl erdirmekten yoksunlar: „ Onları döndüren nedir kıblelerinden (:Kudüs’teki Mescid-i Aksâ’dan, Mescid-i Harâm’a; Kâbe’ye) ki, o, üzerinde oldukları? “. ‘Yâ Muhammed!’, De ki: „ Allâh’ındır, doğu ve batı! “. Ki, yönlendirir dilediği ‘rızasına uyan’ kişiyi ‘razı olduğu’ yol doğrultusunda.*

>2:256, 5:16, 7:178, 13:27, 16:9, 18:29, 39:41, 57:20, 64:11<

 

2:143     Ve işte bunun gibi, kıldık sizleri orta ‘mütevazi, kıymetli olan’ bir ümmet ki, insanlar üzerine ‘İlâhî esasların’ şahitleri olun! Ve olsun elçi de üzerlerinize ‘inancınıza tanıklık eden’ şahit! Ve yapmadık üzerinde olduğun kıbleyi bilmemiz dışında ki, kim elçiye uyar kim de geri döner topukları üzerinde. Ve eğer olsa da, elbette büyük ‘zor iştir’ Allâh’ın yönlendirdiği kimseler dışındakilerin üzerine. Ve değildir Allâh, zayi edecek inancınızı ‘Kudüs’teki Mescid-i Aksâ’ya kıldığınız namazları’. Şüphesiz ki Allâh, mutlaka insanlara insaf eden, acıyandır; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!

 

2:144     ‘Yâ Muhammed!’, Görüyoruz ki, ’sürekli’ çeviriyorsun yüzünü göğe ‘vahiy bekleyerek’! Öyleyse elbette seni döndüreceğiz hoşnut olacağın bir kıbleye. Artık döndür yüzünü ‘namazda’ Mescid-i Harâm; hürmetli, yasakların uygulandığı ibadethane (:Kâbe) tarafına!* Ve nerede olursanız artık döndürün ‘namazda’ yüzlerinizi o tarafa! Ve muhakkak ki o kimseler, kitap ‘hakikat bilgisi’ verilen ‘Yahudiler ve Hristiyanlardan bazıları’, elbette bilirler onun Rablerinden bir gerçek olduğunu. Ve değildir Allâh bihaber, gayret ettikleri şeylerden!

>2:127, 3:96, 3:97<

 

2:145     ‘Yâ Muhammed!’, Ve elbette eğer getirsen o kimselere ki, kitap ‘hakikat bilgisi’ verilen ‘Yahudiler ve Hristiyanlardan bazılarına’ âyetlerin ‘alâmetlerin’ hepsini, senin kıblene uymazlar! Ve sen de onların kıblesine uyacak değilsin. Ve ‘zaten’ birbirlerinin de kıblesine uymazlar. Ve elbette eğer uyarsan emellerine onların, ardından, sana gelen ilimden ‘hakikat bilgisinden’, doğrusu o zaman ‘günaha sebebiyet verecek bir iş yapmakla’ elbette zalimlerdensindir!

 

2:146     O kimseler ki, kendilerine kitap ‘hakikat bilgisi’ verdiklerimiz ‘Yahudiler ve Hristiyanlardan bazıları’, tanırlar onu ‘Muhammed aleyhisselâm’ı, kendi’ oğullarını tanıdıkları gibi. Ve muhakkak ki aralarından bir kısmı, elbette ‘sır olarak’ gizliyorlar gerçeği ve bildikleri ‘hâlde’.*

>2:75, 2:159, 5:13, 9:9, 9:10, 14:28, 41:40<

 

2:147     ‘Yâ Muhammed!’, Gerçek Rabbindendir! O hâlde, ‘ne yapsan da inanmazlar’ olma kuruntu edenlerden!*

>2:6, 2:118, 4:153, 6:109, 6:110, 6:111, 7:146, 8:55, 10:96, 10:97, 12:103, 26:4, 26:201, 28:56, 30:58, 34:31, 39:3, 39:49, 45:23, 74:52<

 

2:148     Ve her ‘ümmet’ için vardır bir yön o, ona dönülen. Öyleyse yarışın. ‘Allâhû Teâlâ’nın rızası için’ hayırlarda! Nerede olursanız da, sizleri getirir Allâh toplayıp. Şüphesiz ki Allâh, her şey üzerinde dilediğini, irade ettiği gibi icra eden ve yapmaya kudretlidir!

 

2:149     Ve nereden çıkarsan da, artık yüzünü ‘namazda’ döndür Mescid-i Harâm; hürmetli, yasakların uygulandığı ibadethane (:Kâbe) tarafına!* Ve muhakkak ki o ‘emir’, elbette Rabbinden ‘gelen’ gerçektir! Ve değildir Allâh bihaber, gayret ettiğiniz şeylerden! >2:127, 3:96, 3:97<

 

2:150     Ve nereden çıkarsan da, artık yüzünü ‘namazda’ yönelt Mescid-i Harâm; hürmetli, yasakların uygulandığı ibadethane (:Kâbe) tarafına!* Ve nerede olursanız da, yüzlerinizi ‘namazda’ yöneltin o tarafa! Ki, olmaması için insanların aleyhinize ‘kullanabilecekleri’ kanıt, aralarından zulmeden kimseler hariç. Artık ürpermeyin onlardan, Benden ürperin! Ve tamamlamam için lütfumu üzerlerinizdeki. Ve belki ‘Allâhû Teâlâ’nın razı olduğu yola’ yönlenirsiniz.

>2:127, 3:96, 3:97<

 

2:151     Nasıl ki, gönderdik içinizde, ‘görevlendirilmek üzere’ aranızdan bir elçi.* Sizlere okur âyetlerimizi ‘hakikat bilgisini’. Ve sizleri ‘cehaletten, günahlardan’ arındırır.* Ve sizlere öğretir kitabı ‘hakikat bilgisini’ ve hükümleri ve sizlere öğretir biliyor olmadığınız şeyleri.

>3:184, 5:70, 6:42, 10:47, 10:74, 12:109, 13:30, 13:38, 14:4, 15:10, 16:36, 16:43, 16:44, 16:63, 17:77, 28:47<

>4:49, 9:103<

 

2:152     ‘Ey samimiyetle inanan kimseler!’, O hâlde Beni yâd edin! Ben de sizleri ‘lütuflarımla’ yâd edeyim! Ve Bana şükredin! Ve Bana nankörlük etmeyin!

 

2:153     Ey samimiyetle inanan kimseler! Medet umun, sabırla ve ibadetle ‘namazla’!* Muhakkak ki Allâh, sabredenlerle beraberdir!

>2:43, 2:238, 4:103, 21:73, 22:78<

 

2:154     Ve demeyin ki, Allâh’ın yolunda öldürülen kişiler için „ ölüler! “! Aksine diridirler ve lâkin sizler ‘bunun’ farkında olmazsınız.*

>2:154, 3:169, 3:195, 9:111, 22:58, 47:4<

 

2:155     Ve elbette deneriz sizleri bir şeylerden, korku ve açlık ve eksilterek mallardan ve canlardan ve mahsullerden.* ‘Yâ Muhammed!’, Ve ‘cennetle’ müjdele sabredenleri!

>22:76, 41:20, 50:16, 82:10, 82:11, 82:12<

 

2:156     O kimseler ki, ‘sabredenler’ onlara bir musibet isabet ettiği zaman derler ki: „ Mutlaka bizler, Allâh için ‘teslim olmuşlarız’! Ve muhakkak ki, Zât’ına döneceğiz! “.

 

2:157     İşte onlar ki, üzerlerinedir Rablerinden, ibadetlere icabet ve bahşedilme, bağışlanma, merhametle esirgenme.* Ve işte onlar… Onlar, ‘Allâhû Teâlâ’nın razı olduğu yola’ yönlendirilmişlerdir!

>2:186, 3:195, 8:9, 12:34<

 

2:158     Muhakkak ki, Safâ ve Merve (:Mekke’de hac ve umre ibadeti tepeleri), Allâh’ın belirtilerindendir. Artık kim, evi (:Kâbe), hacceder veya ‘umre’ ziyaret ederse, o hâlde vebal olmaz üzerine, ikisini tavaf (:etrafında yürüyerek yerine getirilen ibadet) etmesinde.* Ve kim, gönülden bir hayır ‘işleyerek fazlasını yaparsa da’, o hâlde Şüphesiz ki Allâh, şükrün karşılığını cömertçe verendir; en iyi bilendir!

>2:127, 3:96, 3:97<

 

2:159     Muhakkak ki o kimseler, ‘sır olarak’ gizlerler indirdiğimiz ayan beyan şeyi ‘delilleri’ ve yönlendirilmeyi ki, beyan ettiğimiz şeyin ardından kitapta ‘hakikat bilgisinde’ insanlara.* İşte onlar ki, lânet eder onlara Allâh. Ve lânet eden ‘bilgilendirilme şansı olmadığı için sapan ve neticelerine katlanan herkes de’ lânet ederler onlara.

>2:75, 2:159, 5:13, 9:9, 9:10, 14:28, 41:40<

 

2:160     O kimseler müstesna ki, tövbe ettiler ve gidişatı düzelttiler ve ‘gerçeği’ beyan ettiler.* O hâlde işte onlar ki, tövbelerini kabul ederim üzerlerinden! Ve Ben, itaate dönenin tövbesini kabul eyleyen, cezadan vazgeçenim; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedenim!

>3:64, 4:26, 9:30, 9:31, 42:21, 98:5<

 

2:161     Muhakkak ki, ‘hakikati’ örtmeye şartlanmış kimseler ve ‘bu günahla’ ölenler ve onlar inkârcılardır ‘öldüklerinde de’.* İşte onlar ki, üzerlerinedir Allâh’ın lâneti ve meleklerin de ve ‘bilgilendirilme şansı olmadığı için sapan ve neticelerine katlanan’ insanların da topluca.

>2:161, 3:90, 9:84, 9:113<

 

2:162     Devamlı kalıcılardır onun ‘cehennemin’ içinde. Hafifletilmez onlardan azap ve onlara göz açtırılmaz ‘süre verilmez’.

 

2:163     Ve İlâhınız tek İlâhtır! İlâh olamaz O’ndan başka! Ki, sonsuz şefkatle merhamet edendir; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!

 

2:164     Muhakkak ki, yaratılışında göklerin ve yerin, ihtilâfı ‘zıtlığı’ gece ve gündüzün ve gemilerde ki, o, yüzer denizde insanlara fayda veren ve ‘diğer’ şeylerle. Ve Allâh indirdi gökten su; ki, böylelikle onunla hayat verdi yeryüzüne ölümünün ardından. Ve ‘türetip’ yaydı orada her türlü hareket eden mahlûkatlardan. Ve ‘yönden yöne’ savrulması rüzgârın ve riayet ettirilen bulutlar gök ve yeryüzü arasında, elbette âyetlerdir ‘alâmetlerdir’ akıl eden bir toplum için!*

>7:52, 7:185, 10:101, 12:105, 18:109, 27:93, 31:27, 41:53, 51:20, 51:21, 51:22, 51:23<

 

2:165     Ve insanlardan kimileri edinirler ki, Allâh’a ilişiksiz; denk ‘ilâhlar’ ki, onları severler Allâh’ı sever gibi. Ve samimiyetle inanan kimselerin daha şiddetlidir Allâh’a ‘olan’ sevgileri.* Ve keşke görebilselerdi ‘günaha sebebiyet verecek işleri yapmakla, benliklerine’ zulmeden o kimseler, ‘cehennemde’ azabı gördükleri zaman, kuvvetin tamamen Allâh’ın olduğunu.* Ve Allâh’ın azabının şiddetli olduğunu!

>2:165, 3:31, 19:96, 42:23, 49:7<

>4:56, 6:30, 7:37, 8:50, 10:52, 10:70, 14:29, 16:85, 39:71, 67:8<

 

2:166     O zaman alâkasızlaştılar kendilerine uyulanlar ‘kutsallaştırılan zât, put’, kendilerine uyanlardan. Ve gördüler ‘âhirette’ azabı. Kesildi onlarla ‘hatırdan, gönülden çıkarıldı, kutsallaştırılan zât, put ile’ bağlar.*

>2:166, 4:47, 6:110, 18:52<

 

2:167     Ve derler ki, uyan kimseler (:Allâhû Teâlâ’ya ortak yakıştıranlar): „ Keşke olsa bizim için ‘dünyaya, bir’ defa ‘daha dönüş. Hemen alâkasızlaşırdık onlardan ki, bizlerden alâkasızlaştıkları gibi. “.* Böylelikle gösterecek onlara Allâh, gayretlerinin hüsrana uğradığını. Ve onlar ateşten çıkacak da değiller.

>3:151, 4:117, 6:100, 6:137, 7:33, 9:30, 10:18, 39:3, 42:21<

 

2:168     Ey insanlar! ‘O hâlde isterseniz, izin verilenlerinden’ yiyin yeryüzündeki şeylerden, helâl hoş ‘olarak’! Ve ‘yasaklanmayanı yemeyerek’ uymayın adımlarına şeytanın! Muhakkak ki o ‘şeytan’, sizlere apaçık düşmandır!*

>2:208, 2:268, 4:120, 5:91, 6:121, 8:48, 14:22, 16:99, 17:62, 17:63, 17:64, 17:65, 24:21, 35:6<

 

2:169     Ancak ki, emreder sizlere fenalığı ve hayâsızlığı (:kolay kazanca, kötü arzuların esiri olmaya ve günaha teşvik eder)!* Ve söylemenizi Allâh üzerine bilmediğiniz şeyleri!*

>2:208, 2:268, 4:120, 5:91, 6:121, 8:48, 14:22, 16:99, 17:62, 17:63, 17:64, 17:65, 24:21, 35:6<

>2:168, 2:169, 7:33, 16:116<

 

2:170     Ve denildiği zaman onlara ‘hakikati örtmeye şartlanmışlara’: „ Uyun Allâh’ın indirdiği şeye ‘hakikat bilgisine’! “.* Derler ki: „ Aksine bizler, uyarız atalarımızın üzerinde ‘onlardan gördüğümüz’ karşımıza çıkan şeye! “. Ve olsa da mı, ataları ‘gerçeklere ait’ bir şey akıl etmiyorlar ve ‘inkâra şartlandıkları için, Allâhû Teâlâ’nın razı olduğu yola’ yönlendirilmediyseler?*

 >2:89, 2:91, 2:97, 4:47, 5:48, 35:31, 46:12<

>3:108, 6:104, 7:101, 40:35, 64:11<

 

2:171     Ve emsali ‘hakikati’ örtmeye şartlanmış kimselerin, ‘şu’ misal gibidir: O, haykırış sebebini, ‘çobanın bağırmasını algılayıp, anlamını bilmeyen hayvan sürüsü gibi’ bağırıp çağırmadan başka şey işitilmez. ‘Onlar, idrak etmek istemedikleri için’, sağır, dilsiz ve körlerdir.* Bu yüzden, onlar akıl etmezler.

>2:171, 7:179, 6:104, 8:23, 10:100, 13:19, 17:72, 17:97, 25:44, 35:28<

 

2:172     Ey samimiyetle inanan kimseler! ‘O hâlde isterseniz, izin verilenlerinden’ yiyin ‘helâl’ hoş ‘olarak’, rızıklandırdığımız şeylerden sizleri! Ve şükredin Allâh’a! Eğer yalnızca O’na ‘hizmetle, ibadetle’ kulluk ederseniz!*

>2:21, 2:153, 2:186, 6:102, 7:55, 7:56, 7:205, 15:98, 15:99, 17:110, 20:8, 59:24, 98:5<

 

2:173     Sadece haram ‘caiz olmaz’ üzerlerinize ki: Leş ve kan ve domuz eti! Ve helâl ‘caiz’ değildir onu, Allâh’tan başkası için ‘adlandırmak’! Ancak kim darda kalırsa, ‘başkasının hakkına’ saldırmaksızın ve aşırı gitmeksizin ‘yiyebilir’, buna rağmen günah yoktur üzerine! Şüphesiz ki Allâh, fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayandır; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!

 

2:174     Muhakkak ki o kimseler, ‘sır olarak’ gizlerler bir şeyleri Allâh’ın indirdiği kitaptan ve pazarladılar onu az bir bedel ‘karşılığı’.* İşte onların yedikleri, karınlarında ateşten ‘bir şey’ değildir. Ve onlarla konuşmayacak Allâh, kıyâmet günü ve onları ‘günahlarından’ arındırmayacak. Ve onlaradır, ‘cehennemde’ elem azap.

>2:75, 2:159, 5:13, 9:9, 9:10, 14:28, 41:40<

 

2:175     İşte onlar ‘hakikati’ örtenler’, o kimseler ki, alışverişleri sapkınlık ile yönlendirilme ‘karşılığındadır’. Ve ‘âhirette’ azap ile bağışlanma ‘karşılığındadır’. Buna rağmen ne de sabırlılar ‘cesurlar’ ateşe karşı?

 

2:176     İşte bu ‘azap’, Allâh’ın kitabı ‘Kur’ân-ı Kerîm’i’ hak ile ‘gayeyle’ indirmiş olması, ‘onların da bunu inkârındandır’. Ve muhakkak ki o kimseler, ihtilâf ettiler, kitapta ‘Kur’ân-ı Kerîm’de, onlar’ elbette uzak bir kopukluk içindedirler.

 

2:177     Değildir hayır işi, yüzlerinizi yöneltmeniz doğu ve batıya doğru. Ve lâkin hayır, kişinin Allâh’a inanmasıdır. Ve âhir ‘son’ güne ve meleklere ve kitaba ‘Kur’ân-ı Kerîm’e’ ve bildiricilere (:peygamber).* Ve vermesidir sevdiği maldan, akrabalara ve yetimlere ve yoksullara ve (:yolda mahsur kalana çaresiz, imkânsız veya mekânsız kişi ve çocuklara mecazen) yol oğluna ve gereksinenlere ‘ihtiyacı olana’ ve kölelerde ‘hürriyete kavuşturmada’! Ve uygulamasıdır ‘titizlikle, gereğince’ ibadeti ‘namazı’*, vermesidir zekâtı! Ve vefa edenlerdir taahhüt ettikleri zaman taahhütlerine. Ve sabredenlerdir baskı altında ve darlıkta ve baskın esnasında. İşte onlar, o kimseler ki, samimilerdir. İşte onlar… Onlar, ‘günahlardan’ korunanlardır!*

>4:136<

>2:43, 2:238, 4:103, 21:73, 22:78<

 

2:178     Ey samimiyetle inanan kimseler! Üzerlerinize yazıldı ‘zorunlu kılındı’ katledilme hakkında misilleme! Hür ile hür ve kul ile kul (:köle ile köle) ve kadın ile kadın.* Fakat kim, affedilir de onun ‘maktulün ebeveyni yoksa’ kardeşi tarafından bir şeyle ki, o hâlde yaraşan, makul olarak ve ‘diyeti’ eda etmelidir ona iyi davranarak! İşte bu, Rabbinizden bir hafifletme ve bahşedilme, bağışlanma, merhametle esirgenmedir. Artık kim, işte bundan sonra haddi aşarsa, o hâlde onadır ‘cehennemde’ elem azap.

>2:178, 2:179, 4:92, 5:32, 5:45, 17:33, 25:68<

 

2:179     Ve sizlere hayat vardır misillemede;* ey, aklı ve gönlü işleyen, derin kavrayış sahipleri! Ki, belki ‘günahlardan’ korunursunuz!

>2:178, 2:179, 4:92, 5:32, 5:45, 17:33, 25:68<

 

2:180     Üzerlerinize yazıldı ‘zorunlu kılındı’. Ölüm ‘döşeğinde’ olduğu zaman sizlerden biriniz, eğer bırakırsa bir hayır ‘miras’, vasiyet ‘etmesi’ ebeveynlere ve akrabalara makul olarak! ‘Bu’ hakkaniyettir ‘günahlardan’ korunanlar üzerine!

 

2:181     Artık kim, onu ‘vasiyeti’ değiştirirse işittikten sonra, o hâlde onun günahı sadece onu değiştiren kimselerin üzerlerinedir. Şüphesiz ki Allâh, işitmesi devamlı ve her şeyi kapsayan, işittiğine icabet edendir; en iyi bilendir!

 

2:182     Ne var ki, kim, korkar da vasiyet edenin hataya meyletmesinden veya günaha gireceğinden, bu yüzden onların ‘tarafların’ aralarındaki gidişatı düzeltirse, o hâlde günah yoktur üzerine. Şüphesiz ki Allâh, fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayandır; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!

 

2:183     Ey samimiyetle inanan kimseler! Oruç, sizlerin de üzerlerinize yazıldı ‘zorunlu kılındı’! Sizlerden önceki kimselerin üzerlerine yazıldığı gibi. Ki, belki ‘günahlardan’ korunursunuz!

 

Âdem aleyhisselâm’dan beri Allâhû Teâlâ’nın inananlara emri: ıkra.com

 

2:184     Sayılı günlerdir ‘oruç’. Fakat aranızdan kim, hasta veya yolculukta olursa, o hâlde müddetini ‘tutamadığı günleri’, diğer günlerde tamamlar! Ve o kimseler üzerine ki, ona ‘güçlükle’ derman yetirenlere ‘sağlığı elvermeyenlere’, besin fidyedir bir yoksula! Artık kim, gönülden bir hayır ‘işleyerek fazlasını yaparsa da’, o hâlde o, onadır ‘daha’ hayırlı ‘âhiret mükâfatı’! Ve oruç tutmanız ‘daha’ hayırlıdır, eğer bilirseniz.

 

2:185     Ramazan ayı ki, onda indirildi Kur’ân, yönlendirilmeye ‘vesiledir’ insanlar için. Ki, Yönlendirendendir; ve ayan beyan ‘delillerle’ ve gerçeği itibarsızdan ayırandır. Artık kim, şahit olursa ‘ulaşırsa’ aranızdan bu aya, o hâlde onu oruçlu geçirsin! Ve kim, hasta veya yolculukta olursa, O hâlde müddetini ‘tutamadığı günleri’ diğer günlerde tamamlar! Allâh diler ki, sizlere kolaylık ‘olsun’ ve dilemez sizlere zorluk! Ve tamamlamanız için müddeti ve yüceltmeniz için Allâh’ı ki, sizleri yönlendirdiği şey üzerine. Ve belki şükredersiniz.

 

2:186     ‘Yâ Muhammed!’, Ve sorduğunda sana, kullarım Benden, öyle ki, şüphesiz ‘onlara’ yakınım! İcabet ederim davet edenin davetine ‘duasına’, beni davet ettiği zaman ‘Bana, dua edince’.* O hâlde onlar da Bana ‘davetime’, icabet etsinler! Ve Bana samimiyetle inansınlar! Ki, belki ‘razı olduğum yola’ erişirler!

>2:186, 3:195, 8:9, 12:34<

 

2:187     Sizlere helâl ‘caiz’ kılındı, oruç gecesi kadınlarınıza ‘cinsel arzu ile’ yaklaşmak! Onlar sizlerin ‘günahlardan koruyan’ giysinizdir ve sizler de onların ‘günahlardan koruyan’ giysisisiniz. Allâh, bildi mutlaka ihanet ediyor olduğunuzu nefslerinize. Bunun üzerine ‘oruç gecesi kadınlarınıza yaklaşmanın yasak olduğu zannınızı’ affetti, tövbelerinizi kabul etti. Öyleyse şimdi girişin ‘o hâlde isterseniz’ onlarla ‘kadınlarla ilişkiye’! Ve gaye edinin Allâh’ın yazdığı şeyleri sizlere! Ve ‘o hâlde isterseniz, izin verilenlerinden’ yiyin ve için! Ki, sizlere belli oluncaya kadar beyaz iplik ‘ışıltı’, siyah iplikten ‘karanlıktan’ şafak vaktinde. Sonra tamamlayın orucu geceye kadar! Girişmeyin onlarla ‘kadınlarla ilişkiye’ ve ibadethanelerde ibadete çekilmişseniz! Bunlar, sınırlarıdır Allâh’ın, artık ona yaklaşmayın! İşte böyle beyan eder Allâh, âyetlerini ‘hakikat bilgisini’ insanlara. Ki, belki ‘geç olmadan günahlardan’ korunurlar!

 

2:188     Ve yemeyin mallarınızı aranızda asılsız ‘sebeplerle’! Ve ‘rüşvet olarak’ aktarmayın onu hâkimlere! Ki, yemeniz için bir kısmını insanların mallarından, günahla ve bildiğiniz ‘hâlde’.

 

2:189     ‘Yâ Muhammed!’, Soruyorlar sana, hilâllerden (:ay takviminden). De ki: „ O, vakit ölçüsüdür insanlar için ve haccın! “. Ve hayır işi değildir, girmeniz evlere ‘asılsız inançlara uyarak’ arkasından. Ve lâkin hayır, kişinin ‘günahlardan’ korunmasıdır. Ve girin evlere kapılarından! Ve korunun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a! Ki, belki kurtuluşa erersiniz!

 

2:190     Ve savaşın Allâh’ın yolunda sizlerle savaşanlarla ve haddi aşmayın!* Muhakkak ki Allâh, sevmez haddi aşanları!

>2:190, 2:191, 2:192, 2:193, 2:194, 2:256, 4:90, 4:91, 8:39, 8:58, 8:59, 8:60, 8:61, 9:12, 9:29, 9:36, 9:123, 33:60, 33:61, 60:7, 60:8, 60:9<

 

2:191     Ve öldürün onları ‘sizlerle savaşanları’ bulduğunuz yerde ve çıkarın onları, sizleri çıkardıkları yerden (:Mekke’den) sizler de! Ve fitne ‘ara bozuculuk’, katletmekten daha şiddetlidir! Ve Mescid-i Harâm; hürmetli, yasakların uygulandığı ibadethane (:Kâbe) yanında, onlar sizlerle savaşmadıkça sizler de onlarla orada savaşmayın! Fakat eğer sizlerle savaşırlarsa, o hâlde katledin onları! İşte böyledir cezası inkârcıların.

 

2:192     Artık eğer ‘savaşı ve inkârı’ sonlandırırlarsa, o hâlde Şüphesiz ki Allâh, fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayandır; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!

 

2:193     Ve savaşın onlarla ta ki, fitne ‘sapkınlık’ olmasın ve olsun dîn ‘dîni algılar’ Allâh için!* Öyleyse eğer ‘savaşı ve inkârı’ sonlandırırlarsa, o hâlde düşmanlık yoktur zalimlerden başkası üzerine!

>2:190, 2:191, 2:192, 2:193, 2:194, 2:256, 4:90, 4:91, 8:39, 8:58, 8:59, 8:60, 8:61, 9:12, 9:29, 9:36, 9:123, 33:60, 33:61, 60:7, 60:8, 60:9<

 

2:194     Haram ay (:saldırmanın yasak olduğu aylar; Recep, Zul-kade, Zul-hicce ve Muharrem), haram ay ile ve ‘saygı gösterilmesi gereken’ hürmetler misillemeyledir. Ne var ki, kim, haddi aşar ‘saldırırsa’ sizlere, o hâlde haddi aşıp ‘saldırın’ ona ki, haddi aşıp ‘saldırdığı’ kadar üzerlerinize! Ve korunun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a! Ve bilin ki, Allâh’ın ‘günahlardan’ korunanlarla beraber olduğunu!

 

2:195     Ve ‘rızası için’ bağış yapın Allâh’ın yolunda!* Ve atmayın kendi ellerinizle ‘kendinizi’ tehlikeye! Ve ‘daima’ iyi davranın!* Muhakkak ki Allâh, sever iyilik edenleri!

>2:195, 28:77<

>4:36, 6:151, 16:90, 17:23, 28:77, 55:60<

 

2:196     Ve ta­mam­layın hac ve ziyareti ‘um­re­yi’ Allâh için! Fakat eğer alıkonulursanız, o hâlde kolayınıza gelen şeyi kurban edin! Ve tıraş etmeyin başlarınızı ki, kurban, mahalline ulaşıncaya kadar! Fakat aranızdan hasta veya başından rahatsızlığı ‘sebebiyle kurban mahalline ulaşmadan tıraş olan’ o hâlde, fidye ‘vermelidir’ oruçtan, sadakadan veya kurbandan! Nihayet emniyette olduğunuz zaman da artık kim, menfaatlenirse ‘umre’ ziyaret ile hacca kadar, o hâlde kolayına gelen kurbandan ‘kesmelidir’! Fakat kim, ‘bunu’ bulamazsa, öyleyse oruç tutmalıdır üç gün hacda, döndüğünüz zaman da yedi ‘gün’ ki, bunların tamamı on ‘gündür’! Bu, ailesi Mescid-i Harâm; hürmetli, yasakların uygulandığı ibadethanede (:Kâbe) hazır ‘yerleşik’ olmayan kimseleredir.* Ve korunun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a! Ve bilin ki, Allâh’ın cezalandırmada şiddetli olduğunu!

>2:127, 3:96, 3:97<

 

2:197     Hac, bilinen aylardır. O hâlde kim, onlarda haccı ‘kendisine’ zorunlu kılarsa, artık ‘kadına’ yanaşmak olmaz! Ve hak yoldan ayrılmak olmaz! Ve kavga etmek olmaz hacda! Ne ifa ederseniz ‘rızası için’ hayırdan, Allâh, bilir onu! Ve azık hazırlayın ‘hayırlarla kendinize’! Fakat azığın en hayırlısı, muhakkak ki, ‘günahlardan’ korunmaktır. Ve korunun Bana, ‘karşı gelmekten’ ey, aklı ve gönlü işleyen, derin kavrayış sahipleri!

 

2:198     Değildir üzerlerinize vebal, ‘hacda ticaret yaparak’ Rabbinizden bir lütfu gaye edinmeniz. Artık akın akın geldiğiniz zaman Arafat’tan, Allâh’ı yâd edin! Ve Meş’ar-i Harâm; hürmetli, şuur, alâmet yeri (:Müzdelife, Arafat ile Mina arası) yanında da! Ve ‘içtenlikle’ yâd edin O’nu ki, yönlendirdiği gibi sizleri! Ve sizler, ondan önce elbette sapkınlık içindeydiniz.

 

2:199     Sonra akın akın gelin. İnsanların akın akın geldikleri yerden (:Arafat’tan). Ve istiğfar edin Allâh’a! Şüphesiz ki Allâh, fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayandır; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!

 

2:200     Nihayet iradeniz süresince ‘hac’ ibadetlerinizde, artık yâd edin Allâh’ı! Atalarınızı yâd ettiğiniz gibi, hem de daha şiddetli bir yâd etmeyle. Fakat insanlardan kim, derse ki: „ Rabbimiz… Ver bizlere dünyada! “. Ve yoktur âhirette onun bir payı.*

>2:200, 10:7, 10:8, 11:15, 11:16, 17:18, 17:19, 17:20, 42:20<

 

2:201     Ve onlardan kim, derse ki: „ Rabbimiz… Ver bizlere dünyada iyilikler ve âhirette de iyilikler; ve koru bizleri ‘cehennemde’ ateşin azabından! “.

 

2:202     İşte onlar ki, onlaradır bir nasip kazandıkları şeyden. Ve Allâh, tez, noksansız hesaplayan, saptayandır!

 

2:203     Ve yâd edin Allâh’ı ‘tekbirlerle’ sayılı günlerde (:Teşrik günleri)! Fakat kim, acele ederse iki gün içinde (:Mina’dan dönmek için) bu yüzden günah yoktur üzerine. Ve kim ertelerse, o hâlde günah yoktur onun da üzerine; ki, ‘günahlardan’ korunan kimse için. Ve korunun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a! Ve bilin ki, Zât’ı ‘huzuruna’ toplatılacak olduğunuzu!*

>1:3, 7:8, 11:103, 11:104, 11:105, 14:48, 20:108, 24:25, 75:30<

 

2:204     Ve insanlardan kimilerinin sözü hoşuna gider dünya hayatında. Ve Allâh’ı şahit tutar kalbinde olan şeye ve o, husumette en amansızıdır!

 

2:205     Ve dönüp ‘gittiği’ zaman, çalışır yeryüzünde bozgun çıkarmak için orada. Ve mahvetmeyi ekinleri ve nesli.* Ve Allâh, sevmez fesadı!

>2:205, 4:119<

 

Klonlama, ürünlerin genlerini değiştirme: ıkra.com

 

2:206     Ve denildiği zaman ona: „ Korun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a! “. Onu alır üstünlük ‘kibir, sürükler’ günaha. Artık yeter ona, cehennem; ve elbette ne kötü ‘bir’ döşek!*

>9:68, 19:70, 19:71, 21:98, 21:101, 27:89, 39:60, 39:61, 92:14, 92:15, 92:16, 92:17<

 

2:207     Ve insanlardan kimileri pazarlar ‘feda eder’ canını, gaye edinerek Allâh’ın rızasını. Ve Allâh, kullarına insaf eden, acıyandır!

 

2:208     Ey samimiyetle inanan kimseler! Girin esenliğe ‘İslâm’a, Allâh’a teslimiyete’ topyekûn! Ve uymayın adımlarına şeytanın! Muhakkak ki o ‘şeytan’, sizlere apaçık düşmandır!*

>2:208, 2:268, 4:120, 5:91, 6:121, 8:48, 14:22, 16:99, 17:62, 17:63, 17:64, 17:65, 24:21, 35:6<

 

2:209     Artık eğer tökezlerseniz, sizlere gelen ayan beyan şeyin ‘hakikat bilgisinin’ ardından, o hâlde bilin ki, Allâh’ın, daima üstün gelen, eşi benzeri olmayan; âdil, hakkı yerine getiren, adaletle hükmeden olduğunu!

 

2:210     ‘Hakikati örtmeye şartlanmışlar, neyi’ gözlerler ki? İllâki gelmesini mi onlara, Allâh ‘azabı’, bulutlardan gölgeler içinde ve melekler de (:Azrâîl aleyhisselâm ve yardımcıları); ve bitirilmesini emrin ‘kıyâmet hükmünün yerine getirilmesini’. (:Mesele kapanır, peygambere ihtiyaç kalmaz, işleri Allâhû Teâlâ’ya kalır).* Ve Allâh’a döndürülür emirleriyle ‘oluşan her şey’!

>2:210, 5:109, 6:57, 6:58, 10:11, 10:50, 10:51, 13:6, 14:42, 15:8, 16:1, 16:33, 16:61, 17:11, 18:58, 18:59, 25:25, 25:26, 35:45, 39:69, 47:18<

 

2:211     ‘Yâ Muhammed! İstersen’ sor İsrâîl oğullarına! Ki verdik onlara, ‘yönlendirilmeye vesile’ nice ayan beyan âyetler ‘ibretler’! Ve kim, değiştirirse lütfunu Allâh’ın ‘hakikat bilgisini’, ona gelen şeyin ‘yönlendirilmenin’ ardından, o hâlde Şüphesiz ki Allâh, cezalandırmada şiddetlidir!*

>2:75, 2:159, 5:13, 9:9, 9:10, 14:28, 41:40<

 

2:212     Süslendi ‘cazip gösterildi hakikati’ örtmeye şartlanmış kimselere dünya hayatı. Ve eğleniyorlar samimiyetle inanan kimselerle. Ve o kimseler ki, ‘onlar, günahlardan’ korunanlardır; kıyâmet günü onlardan üstünlerdir. Ve Allâh, rızıklandırır dilediği ‘rızasına uyan’ kişiyi hesapsızca!

 

2:213     İnsanlar, ‘ayrılana kadar, aynı inancı paylaşan’ bir ümmettiler. Nihayet Allâh, çıkardı bildiricileri (:peygamber), ‘hakikat bilgisi ve cennetle’ müjdeleyiciler ve ‘kıyâmetle’ uyaranlar ‘olarak’.* Ve indirdi beraberlerinde kitap ‘hakikat bilgisi’ hak ile ‘gayeyle’ ki, hükmetmek için insanların aralarında ve ihtilâf ettikleri şeyde. Ve onda ‘Kur’ân-ı Kerîm’de’ ihtilâf eden kimseler, onlara, belli olan şeyin ardından ‘hakikat bilgisi’ verilen, aralarında azgınlaşan ‘Yahudiler ve Hristiyanlardan’ başkası değildir.* Bu yüzden Allâh, yönlendirdi samimiyetle inanan kimseleri ki, Hak’tan ‘inen İlâhî esaslardan yana’ ihtilâf ettikleri şeyde ‘doğruya yönelsinler’, O’nun izniyle. Ve Allâh, yönlendirir dilediği ‘rızasına uyan’ kişiyi ‘razı olduğu’ yol doğrultusunda.*

>3:184, 5:70, 6:42, 10:47, 10:74, 12:109, 13:30, 13:38, 14:4, 15:10, 16:36, 16:43, 16:44, 16:63, 17:77, 28:47<

>3:64, 4:26, 9:30, 9:31, 42:21, 98:5<

>2:256, 5:16, 7:178, 13:27, 16:9, 18:29, 39:41, 57:20, 64:11<

 

2:214     Yoksa hesapladınız ‘sandınız’ mı ki, cennete dâhil edileceğinizi ve olmadıkça sizlere de emsali, sizlerden önceki geçmiş kimselerin ‘başlarına gelenin’!? Onlara dokundu ‘öyle’ baskı ve darlık ve sarsıldılar, elçi ve beraberindeki samimiyetle inanan kimseler ki, diyecek kadar: „ Ne zaman Allâh’ın yardımı? “. Değil mi ki, muhakkak ki, Allâh’ın yardımı yakın!?

 

2:215     ‘Yâ Muhammed!’, Soruyorlar sana, ne bağış yapacaklarını. De ki: „ ‘Allâhû Teâlâ’nın rızası için’ hayırdan ne bağış yaparsanız işte o, ebeveynleredir ve akrabalar ve yetimler ve yoksullar ve (:yolda mahsur kalana çaresiz, imkânsız veya mekânsız kişi ve çocuklara mecazen) yol oğlunadır! “.*Ve ifa ettiğiniz şeyi ‘rızası için’ hayırdan, o hâlde Şüphesiz ki Allâh, onu en iyi bilendir!

>2:219, 17:26, 17:27, 17:28, 17:29, 25:67, 30:38, 51:19, 70:24, 70:25<

 

2:216     Yazıldı ‘zorunlu kılındı’ üzerlerinize savaş; ve o, sizlerce hoşlanılmasa da.* Ve hoşlanmadığınız bir şey olur ve o, sizlere hayırdır! Ve sevdiğiniz bir şey olur ve o, sizlere şerdir! Ve Allâh bilir, ve sizler bilmezsiniz ‘sırları ve açıklanan şeyleri’!*

>2:216, 4:77, 8:5<

>2:255, 6:59, 11:123, 13:9, 15:24, 16:19, 67:13, 67:14<

 

2:217     ‘Yâ Muhammed!’, Soruyorlar sana, haram aydan (:saldırmanın yasak olduğu aylar; Recep, Zul-kade, Zul-hicce ve Muharrem) ve onda savaşmayı. De ki: „ Onda savaş büyük ‘vebal’! Ve alıkoymak Allâh’ın yolundan ve inkâr etmek O’nu ve Mescid-i Harâm; hürmetli, yasakların uygulandığı ibadethane (:Kâbe) ‘ziyaretini engellemek’ ve çıkarmak halkını oradan Allâh’ın katında daha büyük ‘günahtır’. Ve fitne ‘ara bozuculuk’, katletmekten daha büyüktür! “. Ve ‘İslâm’ı inkâr edenler’ zail olmazlar savaşmaya sizlerle ki, döndürünceye kadar sizleri dîninizden, eğer mecal edebilseler. Ve kim döndü de aranızdan dîninden ‘İslâm’dan’* ve o, inkârcıdır artık öldüğünde de!* O hâlde işte onların boşa çıktı gayretleri dünyada ve âhirette de. Ve işte onlar, ateş sahabeleridir; onlar, orada devamlı kalıcılardır.

>3:19, 3:83, 3:84, 3:85, 6:161, 10:105, 21:25<

>5:51, 5:52, 5:53<

 

2:218     Muhakkak ki o kimseler, samimiyetle inananlardır ve hicret ‘göç’ eden kimseler ve cihâd (:kararlılıkla İslâm’ı yaşama mücâdelesi) edenler mallarıyla ve canlarıyla, Allâh’ın yolunda; işte onlar, Allâh’ın bahşetmesini, bağışlamasını, merhametle esirgemesini umarlar. Ve Allâh, fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayandır; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!

 

2:219     ‘Yâ Muhammed!’, Soruyorlar sana, şaraptan* ve kumardan. De ki: „ İkisinde de vardır, büyük günah ve insanlar için faydalar. Onların günahları, menfaatlerinden daha büyüktür! “. Ve soruyorlar sana, ‘Allâhû Teâlâ’nın rızası için’ ne bağış yapacaklarını. De ki: „ Affedileni ‘gönüllü vazgeçileni’! “.* İşte böyle beyan eder Allâh, sizlere âyetleri ‘hakikat bilgisini’. Ki, belki inceden inceye düşünürsünüz!

>2:219, 16:67, 37:45, 47:15<

>2:219, 17:26, 17:27, 17:28, 17:29, 25:67, 30:38, 51:19, 70:24, 70:25<

 

2:220     Ki dünya ve âhiret hakkında da!* ‘Yâ Muhammed!’, Ve soruyorlar sana, yetimlerden. De ki: „ Onların gidişatını düzeltmek ‘daha’ hayırlıdır ve eğer onları ‘aranıza’ katarsanız, artık onlar kardeşlerinizdir (:yandaşlar)! “. Ve Allâh bilir, bozgun çıkaranları da gidişatı düzeltenleri de!* Ve eğer dileseydi Allâh, elbette üzerdi sizleri. Şüphesiz ki Allâh, daima üstün gelen, eşi benzeri olmayan; âdil, hakkı yerine getiren, adaletle hükmedendir!

>1:3, 7:8, 11:103, 11:104, 11:105, 14:48, 20:108, 24:25, 75:30<

>2:255, 6:59, 11:123, 13:9, 15:24, 16:19, 67:13, 67:14<

 

2:221     Ve nikâhlamayın ‘Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıran kadınları ki, samimiyetle inanıncaya kadar! Ve elbette samimiyetle inanmış kadın köle ‘daha’ hayırlıdır ‘Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıran korunan bir kadından ve sizleri imrendirse bile. Ve nikâhlamayın kadınlarınızı ‘Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıran erkeklerle ki, samimiyetle inanıncaya kadar! Ve elbette samimiyetle inanmış kul (:köle) ‘daha’ hayırlıdır ‘Allâhû Teâlâ’ya’ ortak yakıştıran bir erkekten ve sizleri imrendirse bile.* İşte onlar, davet ederler ateşe. Ve Allâh, davet ediyor cennete ve bağışlamaya izniyle. Ve beyan eder âyetlerini ‘hakikat bilgisini’ insanlara ki, belki hatırda tutarlar!

>2:221, 4:3, 4:23, 4:24, 4:25, 5:5, 17:32, 24:26, 24:32, 24:33, 33:50, 33:51, 33:52, 58:3, 60:10, 90:13<

 

2:222     ‘Yâ Muhammed!’, Ve soruyorlar sana, ‘kadınların’ hayz hâlinden. De ki: „ O, rahatsızlıktır. Bu yüzden ‘cinsel ilişkiden’ uzak durun hayzlıyken kadınlardan! Ve onlara yaklaşmayın temizleninceye kadar! Artık temizlendikleri zaman nihayet, ‘o hâlde isterseniz’ varın onlara Allâh’ın emrettiği yerden! “. Muhakkak ki Allâh, sever tövbe edenleri ve sever temizlenenleri!

 

2:223     Kadınlarınız, ‘döllenen-döl veren’ tarladır sizlere. O hâlde yaklaşın ‘ilişkiye girin, isterseniz’ tarlanıza nasıl dilerseniz! Ve sunun benlikleriniz için ‘ahlâklı davranışlar’! Ve korunun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a! Ve bilin ki, kavuşacak olduğunuzu O’na! ‘Yâ Muhammed!’, Ve ‘cennetle’ müjdele samimiyetle inananları!

 

2:224     Ve kılmayın ‘bahaneyle’ Allâh’ı yeminlerinize siper! Hayırlı olmanız ve ‘günahlardan’ korunmanız ve insanların arasını düzeltmenizde. Ve Allâh, işitmesi devamlı ve her şeyi kapsayan, işittiğine icabet edendir; en iyi bilendir!

 

2:225     Sorumlu tutmaz sizleri Allâh, ‘gayesiz’ yeminlerinizdeki boş sözlerle. Ve lâkin sorumlu tutar kalplerinizin kazandığı şeylerden ‘bilinçli yeminlerinizden’.* Ve Allâh, fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayandır; hemen cezalandırmayan, ılımlı davranandır!

>2:225, 2:284, 5:89, 33:5, 66:2<

 

2:226     ‘Boşanma amaçlı ilişkiden uzaklaşmaya’ söz veren kimseler, kadınlarından ‘ayrı’ dört ay dururlar! Ancak eğer ‘süre dolmadan’ vazgeçerlerse, o hâlde Şüphesiz ki Allâh, fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayandır; inançlıları esirgeyen, acıyan, bahşedendir!

 

2:227    Ve eğer boşamaya karar verirlerse, o hâlde Şüphesiz ki Allâh, işitmesi devamlı ve her şeyi kapsayan, işittiğine icabet edendir; en iyi bilendir!

 

2:228     Ve boşanmış kadınlar, kendi başına ‘bekler’ dururlar, üç dönem ‘hayz hâlini’ (:ki, olası bir gebelik belli olsun)! Ve helâl ‘caiz’ değildir onlara, Allâh’ın rahimlerindeki yarattığı şeyi ‘sır olarak’ gizlemek! Ki eğer onlar, samimiyetle inanıyorlarsa Allâh’a ve âhir ‘son’ güne. Ve kocalarına haktır ‘münasiptir’ geri dönmeye onlara ki, işte bu ‘süre’ içinde, eğer isterlerse uzlaşmayı. Ve onların ‘kadınların hakkı’, onların ‘kocalarının’ üzerinde, onun meşru ‘hakkı’ kadardır. Erkekler ki, ‘kadınların’ üzerinde bir mertebe ‘daha önceliklidir’! Ve Allâh, daima üstün gelen, eşi benzeri olmayandır; âdil, hakkı yerine getiren, adaletle hükmedendir!

 

2:229     ‘Dönüşü mümkün’ boşanma iki defadır! Öyleyse ‘kadını ya’ makul olarak tutmak veya iyi davranarak serbest bırakmalıdır. Ve helâl ‘caiz’ değildir sizlere, onlara verdiğiniz şeyden bir şey almanız! ‘Karı-kocanın’ Allâh’ın sınırlarını uygulamaktan korkmaları müstesna. Fakat eğer korkarsanız, ‘karı-kocanın’ Allâh’ın bu sınırlarını uygulamayacaklarından, o hâlde vebal olmaz üzerlerine, ‘kadının aldığı evlilik bağışını, boşanmak isteğiyle iade ederek’ ona ‘kocaya’ verdiği bedelde. Bunlar, Allâh’ın sınırlarıdır, artık onu aşmayın! Ve kim, aşarsa Allâh’ın sınırlarını, o hâlde işte onlar… Onlar, zalimlerdir!

 

2:230     Buna rağmen ‘kocanın ikinci boşamasının’ ardından eğer onu ‘karısını, üçüncü kez de’ boşarsa, artık helâl ‘caiz’ değildir ona! Nikâhlanmadıkça ondan başka bir eşle. Ne var ki, eğer ‘ikinci eş de’ onu boşarsa, o hâlde vebal olmaz üzerlerine ‘ilk karı-kocanın birbirine’ dönmelerinde. Eğer fark ederlerse ki, Allâh’ın sınırlarını uygulayabilmeyi. Ve bunlar, Allâh’ın sınırlarıdır! Allâh onu, beyan eder ‘anlaya’ bilen bir toplum için!

 

2:231     Ve boşadığınız zaman kadınları nihayet vadelerine ulaştıklarında, artık onları makul olarak tutun veya onları meşru olarak serbest bırakın. Ve onları tutmayın, zarar verip haklarını çiğneyerek! Ve kim işte bununla faaliyet ederse, ancak benliğine zulmetmiş olur. Ve edinmeyin Allâh’ın âyetlerini alay konusu! Ve hatırlayın üzerlerinizdeki lütfunu Allâh’ın! Ve indirdiği şeyi ‘hakikat bilgisini’ sizlere kitaptan ‘Levh-i Mahfûz’dan’ (:Allâh’ın ilminin, saklanmış ve korunmuş kayıt levhası)!* Ve hükümleri ki, onunla sizlere, nasihat olması için. Ve korunun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a! Ve bilin ki, Allâh’ın, her bir şeyi en iyi bilen olduğunu!

>6:59, 13:39, 36:12, 57:22, 85:21, 85:22<

 

2:232     Ve boşadığınız zaman kadınları nihayet vadelerine ulaştıklarında, artık onları sıkıştırmayın ‘engel olmayın, ilk’ eşleriyle nikâhlarına; ki, razı oldukları zaman meşru olarak aralarında! İşte bununla nasihat veriliyor ona, aranızdan, Allâh’a samimiyetle inanan kim olduysa ve âhir ‘son’ güne de. İşte bu, ‘günahlardan’ daha çok arındırıcıdır sizlere ve ‘şartlanmalardan’ daha temizdir. Ve Allâh bilir, ve sizler bilmezsiniz ‘sırları ve açıklanan şeyleri’!*

>2:255, 6:59, 11:123, 13:9, 15:24, 16:19, 67:13, 67:14<

 

2:233     Ve ‘boşandıklarında, bebek sahibi’ anneler, emzirirler evlâtlarını tam olarak iki yıl! Süt emzirtmeyi tamamlatmak isteyen kimse ‘baba’ için. Ve üzerinedir ‘temin etmek’ kendisi için doğurulmuş olan ‘babanın’, onların ‘annelerin’ rızıkları ve giyimleri makul olarak! Yükümlü tutulmasın ‘hiçbir’ can, yetisinin dışında ne bir anne evlâdıyla ve ne de kendisi için doğurulmuş olan ‘baba’ evlâdıyla! Ve vâris üzerindeki ‘sorumluluk, görev de’ işte bunun benzeridir. Artık eğer ‘boşanmış anne ve baba’ isterlerse rızalarıyla ve danışarak sütten kesmeyi, o hâlde vebal olmaz üzerlerine! Ve eğer isterseniz evlâtlarınızı ‘sütanne tutup’ emzirtmek, artık vebal olmaz üzerlerinize, makul olarak verdiğiniz şeyi ‘kararlaştırdığınız ücreti’ teslim ettiğiniz zaman! Ve korunun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a! Ve bilin ki, Allâh’ın gayret ettiğiniz şeyleri, her hâliyle gören olduğunu!

 

2:234     Ve o kimseler ki, aranızdan vefat ettirilirler. Ve ‘onların geriye’ bıraktığı eşleri kendi başına ‘bekler’ dururlar, dört ay ve on gün (:ki, olası bir gebelik belli olsun)! Nihayet vadelerine ulaştıkları zaman, artık vebal olmaz üzerlerinize, ifa ettikleri şeylerden kendilerince meşru olarak! Ve Allâh, gayret ettiğiniz şeylerden haberdar, üstün bilgi sahibidir!

 

2:235     Ve vebal olmaz üzerlerinize ‘kocaları ölen’ kadınlara, evlenme teklifinizi ima etmenizde veya benliğinizde saklamanızda! Allâh, bildi ki, onları mutlaka hatırda tutacak olduğunuzu. Ve lâkin onlarla sözleşmeyin sırlarda! Sözü meşru söylemeniz müstesna. Ve azmetmeyin nikâh akdine ki, ulaşıncaya kadar kitapta ‘Kur’ân-ı Kerîm de yazılı’ vadesine!* Ve bilin ki, Allâh’ın biliyor olduğunu, benliklerinizdeki şeyi! O hâlde sakının O’ndan!* Ve bilin ki, Allâh’ın, fazlalığına bakmaksızın günahları örten, bağışlayan; hemen cezalandırmayan, ılımlı davranan olduğunu!

>2:234<

>2:255, 6:59, 11:123, 13:9, 15:24, 16:19, 67:13, 67:14<

 

2:236     Vebal olmaz üzerlerinize, eğer boşarsanız kadınları. Henüz onlara dokunmadan veya onlar için zorunlu kılınan evlilik bağışı belirlemeden! Ve onların bir geçimlikle ‘imkânları’ geniş olanın kendi gücü yettiğince ve dar olanın da kendi gücü yettiğince, makul olarak menfaatlendirilmesi hakkaniyettir üzerine iyilik edenlerin!

 

2:237     Ve eğer onları boşarsanız, onlara dokunmadan önce ve zorunluluk olur sizlere artık onlara zorunlu kılınan taahhüt edilen evlilik bağışının yarısını vermek, evlilik bağışı taahhüdünüzün! ‘Kadınların’ affetmeleri ‘vazgeçmeleri’ veya nikâh bağı elindeki kimsenin ‘erkeğin’ affetmesi ‘hepsini kadına bırakması’ müstesna. Ve affetmeniz ‘diğer yarısını da bırakmanız’ daha yakın ‘davranıştır günahlardan’ korunmak için! Ve unutmayın aranızda lütufkârlığı! Şüphesiz ki Allâh, gayret ettiğiniz şeyleri her hâliyle görendir!

 

2:238     Muhafaza edin ibadetleri ve ara ibadeti ‘namazı’!* Ve ‘Allâhû Teâlâ’nın huzurunda’ dikilin! Allâh’a âmâde olun!

>2:43, 2:238, 4:103, 21:73, 22:78<

 

2:239     Fakat eğer ‘bir tehlikeden’ korkarsanız, o hâlde ‘namazı’ yaya olarak veya binmişken ‘binekte kılın’! Nihayet emniyette olduğunuz zaman da, artık Allâh’ı ‘namazla’ yâd edin! Sizlere öğrettiği gibi biliyor olmadığınız şeyleri ‘nasıl kılacağınızı’.

 

2:240     Ve o kimseler ki, aranızdan vefat ettirilirler. Ve ‘onlar, geriye’ bıraktığı eşlere vasiyet etmelidir! Ki, eşleri için geçimlik ‘evinden’ çıkarılmaksızın bir yıla kadardır. Fakat eğer ‘eş, kendiliğinden’ çıkarsa, artık vebal olmaz üzerlerinize, ifa ettikleri şeylerden kendilerince makul olarak! Ve Allâh, daima üstün gelen, eşi benzeri olmayandır; âdil, hakkı yerine getiren, adaletle hükmedendir!

 

2:241     Ve boşanmış kadınların makul olarak ‘bir geçimlikle’ menfaatlendirilmesi hakkaniyettir ‘günahlardan’ korunanlar üzerine!

 

2:242     İşte böyle beyan eder Allâh, sizlere âyetlerini ‘hakikat bilgisini’. Ki, belki akıl edersiniz!

 

2:243     Baksana o kimselere ki, çıktılar yurtlarından ve onların binlercesi ölüm, (:salgın) korkusuyla! Bu yüzden dedi ki, onlara Allâh: „ Ölün! “. Sonra da ‘yeniden türeterek’ hayat verdi onlara.* Şüphesiz ki Allâh, elbette insanlar üzerine lütuf sahibidir! Ve lâkin insanların birçoğu şükretmezler.

>2:28, 2:243, 4:66<

 

2:244     Ve savaşın Allâh’ın yolunda! Ve bilin ki, Allâh’ın, işitmesi devamlı ve her şeyi kapsayan, işittiğine icabet eden; en iyi bilen olduğunu!

 

2:245     Kimdir o kimse ki, borç veren Allâh’a, bir borç ki, iyilikledir. O hâlde o, katlanır ona, çoğaltılarak kat kat. Ve Allâh, ‘adaleti gereği rızkı’ daraltır ve yayar, uzatır ‘genişletir’! Ve Zât’ına döndürüleceksiniz!

 

2:246     Baksana İsrâîl oğullarından seçkinlerine, Mûsâ’nın ardından! Bildiricilerine (:peygamber) demişlerdi ki: „ Çıkar bizlere bir hükümdar ki, Allâh’ın yolunda savaşalım! “. ‘Peygamberleri’ dedi ki: „ Olur ki, eğer üzerlerinize yazılır da ‘zorunlu kılınır’ savaş, ya savaşmazsanız? “. Dediler ki: „ Ve olmaz savaşmamamız Allâh’ın yolunda; ve çıkarılmışken yurdumuzdan ve oğullarımızdan ‘uzaklaştırılmışken’! “. Nihayet yazılınca da ‘zorunlu kılınınca’ savaş üzerlerine, dönüp ‘gittiler’, aralarından birazı dışında. Ve Allâh, en iyi bilendir zalimleri!

 

2:247     Ve dedi ki, onlara bildiricileri (:peygamber): „ Muhakkak ki Allâh, çıkardı sizlere Tâlut’u hükümdar olarak! “. Dediler ki: „ Nasıl olur onun hükümdarlığı üzerimize? Ve bizlere haktır ‘münasiptir’ hükümdarlık ki, ondan ‘çok’. Ve ‘ona’ verilmemişken maldan ‘servetten’ bolca! “. ‘Peygamberleri’ dedi ki: „ Muhakkak ki Allâh, onu seçti üzerlerinize ve ona artırdı bilgide yeğlik ve heybet! “. Ve Allâh, verir saltanatını, hükümdarlığını dilediği ‘rızasına uyan’ kişiye. Ve Allâh, ilmi, kudreti, lütufları geniş, her şeyi kapsayandır; en iyi bilendir!

 

2:248     Ve dedi ki, bildiricileri (:peygamber) onlara: „ Mutlaka onun hükümdarlığının âyeti ‘alâmeti’, bir tabutun (:ahit sandığı) sizlere gelmesidir! İçindekiler, Rabbinizden sükûnet ve arta kalanlardır Mûsâ ailesinin ve Hârûn ailesinin bıraktığı şeylerden ki, onu taşırlar melekler. “. Muhakkak ki, işte bunda elbette âyet ‘alâmet vardır’ sizler için, eğer samimiyetle inananlarsanız!

 

2:249     Böylelikle Tâlut, ‘mücâdele için’ orduyla ayrıldığı zaman dedi ki: „ Mutlaka ki, Allâh, yoklayacak sizleri bir ırmak ile.* Öyle ki, kim, ondan içerse artık benden değildir. Ve ona doymadan eliyle bir avuç avuçlayıp ‘içen’ kişi müstesna, o hâlde muhakkak ki o, bendendir! “. Fakat aralarından birazı dışında, ondan ‘sudan doya doya’ içtiler. Derken ‘ırmağı’ geçtiler o ‘Tâlut’, ve onunla beraber samimiyetle inanan kimseler. (:Sudan rahatsızlanıp geride kalanlar) Dediler ki: „ Tâkatımız yok bugün, Câlut’a ve onun ordusuna! “. Dediler ki, kendilerinin mutlaka Allâh’a kavuşacak olduklarını uman kimseler: „ Nice az birlikler galip oldu ‘sayıca’ çok birliğe ‘karşı’, Allâh’ın izniyle! “. Ve Allâh, sabredenlerle beraberdir!

>22:76, 41:20, 50:16, 82:10, 82:11, 82:12<

 

2:250     Ve karşısına çıktıklarında Câlut’a ve onun ordusunun, dediler ki: „ Rabbimiz… Üzerimize sabır yağdır ve sabitle ‘sağlamlaştır’ ayaklarımızı ‘yolunda’!* Ve bizlere yardım et, inkârcı topluma karşı! “.

>2:250, 3:147, 8:11, 16:94, 47:7<

 

2:251     Nihayet onları yenilgiye uğrattılar Allâh’ın izniyle; ve öldürdü Dâvûd, Câlut’u. Ve verdi ona Allâh, hükümdarlık ve idrak ‘yetisi’ ve öğretti ona, dilediği şeylerden. Ve olmasaydı Allâh’ın defetmesi insanlardan birilerini bir kısmıyla, elbette yeryüzünde bozgun çıkardı. Ve lâkin Allâh, var olan her şeyin üzerine lütuf sahibidir!

 

2:252     ‘Yâ Muhammed!’, Bunlar, Allâh’ın âyetleridir ‘alâmetleridir’ ki, onu okuyoruz sana, gerçekleriyle! Ve muhakkak ki sen, elbette gönderilmiş ‘elçilerdensin’!

 

2:253     Bunlar, elçiler ki, onların bazılarını liyakatli kıldık bazılarının üzerine. Onlardan kimileriyle Allâh konuştu ve yükseltti onların bazılarını da mertebelerle. Ve verdik Meryem’in oğlu Îsâ’ya ayan beyan ‘deliller’. Ve destekledik onu, Ruh’ûl Kudüs (:Kutsal Ruh) ile.* Ve eğer dileseydi Allâh, ‘insanı tercihsiz kılmayı’, birbirlerini öldürmezlerdi onların ardından gelen kimseler, onlara ayan beyan ‘deliller’ gelmesinin ardından. Ve lâkin ihtilâf ettiler, bu yüzden ki, onlardan kimileri samimiyetle inandı ve onlardan kimileri de ‘hakikati’ inkâr etti. Ve eğer dileseydi Allâh, ‘insanı tercihsiz kılmayı’, birbirlerini öldürmezlerdi. Ve lâkin Allâh, dilediği şeyi ifa eder.

>5:110, 16:2, 16:102, 42:51<

 

2:254     Ey samimiyetle inanan kimseler! ‘Allâhû Teâlâ’nın rızası için’ bağış yapın sizleri rızıklandırdığımız şeylerden! ‘Öyle bir’ gün gelmeden önce ki, onda pazarlık olmaz ve dostluk ve şefaat.* Ve ‘hakikati’ örtenler, onlar zalimlerdir.

>19:87, 21:28, 39:43, 39:44, 53:26<

 

2:255     Allâh ki, ilâh olamaz O’ndan başka! Ki, ebedî ve evveli diridir! Var olan her şeyin kaynağı, dayanağıdır! Olmaz dalgınlık ve ne de uyku O’na! Zât’ının dır, göklerdeki şeyler ve yerdeki şeyler de! Kimdir şefaat eden huzurunda* ki, O’nun izni olmaksızın? Bilir, ‘yarattıklarının’ önlerindekileri ve arkalarındakileri!* Ve kavrayamazlar bir şeyi O’nun ilminden ki, dilediği şey müstesna. Kapsamıştır O’nun kürsüsü gökleri ve yeri! Ve ağır gelmez O’na, muhafaza etmek onları. O’dur, yüce, kudretli, ulvi; ihtişamlı, ölçüsüz büyük!

>19:87, 21:28, 39:43, 39:44, 53:26<

>2:255, 6:59, 11:123, 13:9, 15:24, 16:19, 67:13, 67:14<

 

2:256     Dînde zorlama olmaz! ‘Ayrılıp’ belli olmuştur olgunluk, bozulumdan.* Artık kim, tâğut’u (:Allâhû Teâlâ’yı hiddetlendirenler), inkâr eder ve samimiyetle inanırsa Allâh’a, o hâlde o, kopmaz sağlam bir kulpa tutunmuş olur.* Ve Allâh, işitmesi devamlı ve her şeyi kapsayan, işittiğine icabet edendir; en iyi bilendir!

>2:256, 3:179, 4:170, 7:146, 17:107, 18:29, 72:2, 90:10<

>2:256, 5:16, 7:178, 13:27, 16:9, 18:29, 39:41, 57:20, 64:11<

 

2:257     Allâh, dostudur samimiyetle inanan kimselerin. Onları çıkarır karanlıklardan ‘İlâhî esaslar bilgisizliğinden’ aydınlığa ‘İlâhî esasları görmeye’. Ve o kimseler ki, ‘hakikati’ örtmeye şartlanmışlardır, onların dostları tâğut’tur (:Allâhû Teâlâ’yı hiddetlendirenler), onları çıkarırlar aydınlıktan karanlıklara. İşte onlar, ateş sahabeleridir; onlar, orada devamlı kalıcılardır.

 

2:258     Baksana o kimseye ki, tartıştı İbrâhîm’le Rabbi hakkında Allâh’ın ona verdiği saltanat, hükümdarlıkla ‘büyüklenerek’! Demişti ki, İbrâhîm: „ Rabbim O ki, hayat verir ve öldürür! “. ‘Hükümdar’ dedi ki: „ Ben de hayat veririm ve öldürürüm! “. Dedi ki, İbrâhîm: „ O hâlde Muhakkak ki Allâh, getirir Güneşi doğudan, haydi sen de onu batıdan getir! “. Fakat şaşakaldı inkâr eden kişi. Ve Allâh, ‘inkâra şartlandıkları için’ yönlendirmez zalimler toplumunu.*

>3:108, 6:104, 7:101, 40:35, 64:11<

 

2:259     Veya o kimse ki, uğradı bir şehre ve o boş çatılar üzerine; dedi ki: „ Nasıl canlandırır ki, Allâh, bu ‘şehri’ onun ölümünden sonra? “. Bunun üzerine Allâh, öldürdü onu yüz yıl, sonra da diriltti onu. ‘Sonra da ona vahiyle’ dedi ki: „ Nice kaldın? “*.Dedi ki: „ Bir gün veya günün bir kısmı kadar! “. „ Aksine! “ dedi.: „ Yüz yıl kaldın! Haydi bak yiyecek ve içeceğine, bozulmadı. Ve bak merkebine. Ve ‘bu’ seni kılmamız içindir insanlara bir âyet ‘alâmet’. Ve bak kemiklere, nasıl inşa ediyoruz onu, sonra giydiriyoruz ona et! “. Artık ona belli olunca dedi ki: „ Biliyorum ki, Allâh’ın, her şey üzerinde dilediğini, irade ettiği gibi icra eden ve yapmaya kudretli olduğunu! “.

>4:164, 42:51<

 

2:260     Ve demişti ki, İbrâhîm: „ Rabbim… Göster bana, ölüleri nasıl canlandırıyorsun! “. ‘Allâhû Teâlâ’ dedi ki: „ Ve inanmıyor musun? “. ‘İbrâhîm aleyhisselâm’: „ Aksine ‘inanıyorum’! “ dedi.: „ Ve lâkin ‘fiilen görüp’ tatmini için kalbimin. “. ‘Allâhû Teâlâ’ dedi ki: „ O hâlde al kuşlardan dört ‘cins’, böylelikle alıştır kendine, sonra kıl ‘koy’, üzerine her dağın ‘tepenin’ onlardan bir kısmını, sonra da onları çağır. Sana süratle gelirler (:çağrıldığınızda, sizler de bunun gibi gelirsiniz)!* Ve bil ki, Allâh’ın, daima üstün gelen, eşi benzeri olmayan; âdil, hakkı yerine getiren, adaletle hükmeden olduğunu! “.

>4:164, 42:51<

 

2:261     Emsali o kimselerin ki, mallarını Allâh’ın yolunda bağış yaparlar, ‘şu’ misal gibidir: Bir dâne ki, yetişir yedi başaklar, her bir başakta da yüz dâne. Ve Allâh, katlar dilediği ‘rızasına uyan’ kişiye ‘bereketini’. Ve Allâh, ilmi, kudreti, lütufları geniş, her şeyi kapsayandır; en iyi bilendir!

 

2:262     O kimseler ki, bağış yaparlar mallarını Allâh’ın yolunda; sonra peşinden bağışladıkları şeyi ‘ne’ minnete ‘borçlu bırakıp’ ve ne de eziyetle ‘gönül inciterek verirler’ onlara ‘ihtiyaç sahiplerine’ ki, mükâfatları Rablerinin katındadır. Ve korku yoktur onlara ve ne de hüzünlenirler.

 

2:263     Makul bir söz ve bağışlamak, ‘daha’ hayırlıdır bir sadakadan ki, peşinden ‘gelen, ihtiyaç sahibinin gönlünü inciten’ eziyetten.* Ve Allâh, hiçbir şeye muhtaç olmayan, müstağnidir; hemen cezalandırmayan, ılımlı davranandır!

>17:28<

 

2:264     Ey samimiyetle inanan kimseler! Geçersizleştirmeyin sadakalarınızı, minnete ‘borçlu bırakıp’ ve eziyetle ‘gönül inciterek’, o kimseler gibi ki, bağış yapar malını insanlara gösteriş ‘için’! Ve samimiyetle inanmaz Allâh’a ve âhir ‘son’ güne. Artık onun emsali ‘şu’ misal gibidir: Sert bir kaya ki, üzerinde toprak, öyle ki, ona isabet etti de bolca bir yağmur, böylelikle ‘toprak gider de, tekrar’ onu bırakır cavlak kaya ‘hâlinde’. Değerlendiremezler bir şeye karşı kazandıkları şeyleri. Ve Allâh, ‘inkâra şartlandıkları için’ yönlendirmez nankörler toplumunu.*

>3:108, 6:104, 7:101, 40:35, 64:11<

 

2:265     Ve emsali o kimselerin ki, ‘gönülden’ mallarını bağış yapan, gaye edinerek Allâh’ın rızasını ve benliklerinde sabitleyerek, ‘şu’ misal gibidir: Bir tepede bahçe ki, ona bolca bir yağmur isabet etti de, böylelikle verdi yemişlerini iki kat. Öyle ki, bolca bir yağmur isabet etmese de ona, öyle ki, çiselese bile. Ve Allâh, gayret ettiğiniz şeyleri her hâliyle görendir!

 

2:266     Arzular mı ki, sizlerden biriniz, onun bir bahçesi olsun, hurmalıktan ve üzümlerden ki, akar tabanından ırmaklar, her türlü mahsullerden orada olan ve ona yaşlılık isabet etti ve onun zayıf soyu ‘aciz evlâtları varken’. Bu yüzden ona ‘bahçeye’, ateşli ‘şimşekli’ bir kasırga isabet etti de, öylece onu yaktı.* İşte böyle beyan eder Allâh, sizlere âyetleri ‘hakikat bilgisini’. Ki, belki inceden inceye düşünürsünüz!

>2:266, 17:92, 18:40, 18:41, 18:42, 34:9<

 

2:267     Ey samimiyetle inanan kimseler! ‘Allâhû Teâlâ’nın rızası için’ bağış yapın kazandığınız şeylerin temizinden ve çıkardığımız şeylerden ‘mahsullerden’ sizlere, yerden! Ve niyetlenmeyin onun kötüsünden bağış yapmaya! Ve değilseniz gözü kapalı ki, onun alıcısı olmaksızın. Ve bilin ki, Allâh’ın, hiçbir şeye muhtaç olmayan, müstağni; yüceltilmeye, övgüye lâyık olduğunu!

 

2:268     Şeytan, fakirlik vadeder sizlere (:bu yüzden bağışa engel olur, sevabı önler) ve emreder sizlere hayâsızlığı (:kolay kazanca, kötü arzuların esiri olmaya ve günaha teşvik eder)!* >Ve Allâh, vadediyor sizlere bağışlanma ve lütuf Kendisinden! Ve Allâh, ilmi, kudreti, lütufları geniş, her şeyi kapsayandır; en iyi bilendir!

 2:208, 2:268, 4:120, 5:91, 6:121, 8:48, 14:22, 16:99, 17:62, 17:63, 17:64, 17:65, 24:21, 35:6<

 

2:269     ‘Allâhû Teâlâ’, verir idrak ‘yetisini’ dilediği ‘rızasına uyan’ kişiye. Ve kime verilirse idrak ‘yetisi’, o hâlde ‘ona’ verilmiş olur çok hayır. Ve hatırda tutmaz aklı ve gönlü işleyen, derin kavrayış sahiplerinden başkası.

 

2:270     Ve ‘Allâhû Teâlâ’nın rızası için’ ne bağış yaptıysanız nafakadan, veya ne adaysanız bir adaktan, o hâlde Şüphesiz ki Allâh, bilir onu! Ve yoktur zalimlere yardımcıları.

 

2:271     Eğer açıklasanız sadakaları, işte o ne iyi. Ve eğer saklar da onu ‘sadakaları’ ve onu ‘böyle’ verirseniz fakirlere, o hâlde o, ‘daha’ hayırlıdır sizler için. Ve ‘Allâhû Teâlâ’ örter sizlerden kötülüklerinizden ‘günahlarınızdan bir kısmını’. Ve Allâh, gayret ettiğiniz şeylerden haberdar, üstün bilgi sahibidir!

 

2:272     ‘Yâ Muhammed!’, Değildir üzerine, onların ‘insanların’ yönlendirilmeleri! Ve lâkin Allâh, yönlendirir dilediği ‘rızasına uyan’ kişiyi.* Ve ‘Allâhû Teâlâ’nın rızası için’ bağış yaptığınız şey, hayırdan, ancak kendi benliğiniz içindir. Ve bağış yaptığınız şey, Allâh’ın yüzünü ‘Zât’ını, rızasını’ gaye edinmekten başka ‘bir şey’ değildir. Ve ‘rızası için’ bağış yaptığınız şey hayırdan, ‘olanca’ vefa edilir sizlere! Ve sizler ‘âhirette’ zulmedilmezsiniz!

>2:256, 5:16, 7:178, 13:27, 16:9, 18:29, 39:41, 57:20, 64:11<

 

2:273     ‘Sadakalarınız’, fakirler içindir! Ki, kendilerini adadılar Allâh’ın yolunda; mecal edemezler yeryüzünde ‘dilenerek kapıları’ vurmaya. Sanır onları cahil ‘idrak edemeyen’ zengin ki, ‘bu onların’ edeplerindendir. ‘Yâ Muhammed!’, Onları tanırsın ‘mizaçlarının oluşturduğu’ görünümlerinden, sual etmezler insanlardan ısrarla! Ve ‘rızası için’ bağış yaptığınız şeyi hayırdan, o hâlde Şüphesiz ki Allâh, onu en iyi bilendir!

 

2:274     O kimseler ki, ‘Allâhû Teâlâ’nın rızası için’ bağış yaparlar mallarını gece ve gündüz, sırlarda ve aşikâr! Artık mükâfatları Rablerinin katındadır. Ve korku yoktur onlara ve ne de hüzünlenirler.

 

2:275     O kimseler ki, kâr payı yerler. Kalkmazlar o, şeytan, onu bir dokunuşla ‘hırpalamışta delirmiş’ bir kimsenin kalkışı gibi çarpılmışlıktan başka. İşte bu, onların: „ Alışveriş de sadece kâr payına benzer! “ dediklerindendir. ‘Oysaki’ Allâh, alışverişi ve helâl ‘caiz’ ve kâr payını haram ‘caiz olmaz’ kıldı! Öyleyse, Rabbinden ona nasihat gelen kimse, artık ‘kâr payı almayı’ sonlandırırlarsa, o hâlde geçmişte olan şey onundur ve onun işi ‘hükmü’ Allâh’a aittir ‘kalmıştır’! Ve kim de geri dönerse, o hâlde işte onlar, ateş sahabeleridir; onlar, orada devamlı kalıcılardır.

 

2:276     Allâh, imha eder kâr payını ‘bereketsiz kılar’ ve çoğaltır sadakaları ‘bereketlendirir’. Ve Allâh, sevmez günahkâr ‘hakikati’ örtmeye şartlanmışların tümünü!

 

2:277     Muhakkak ki o kimseler, samimiyetle inananlardır ve erdemli gayretler edenler; ve uyguladılar ‘titizlikle, gereğince’ ibadeti ‘namazı’* ve verdiler zekâtı ki, mükâfatları Rablerinin katındadır. Ve korku yoktur onlara ve ne de hüzünlenirler.

 >2:43, 2:238, 4:103, 21:73, 22:78<

 

2:278     Ey samimiyetle inanan kimseler! Korunun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a! Ve bırakın ‘henüz alınmayan’ kâr payından arta kalan şeyi eğer samimiyetle inananlarsanız!

 

2:279     Buna rağmen eğer uygulamazsanız, öyleyse bilin ki, savaş ‘ilan olunduğunu’ Allâh’tan ve elçisinden!* Ve eğer tövbe ederseniz, o hâlde mallarınızın esasları ‘sermayeniz’ sizlerindir! ‘Dünyada’ zulmetmezsiniz ve ‘âhirette de’ zulmedilmezsiniz!

>4:14, 8:13, 9:80, 9:84, 33:36, 58:5<

 

2:280     Ve eğer ‘borçlu’ zorluk sahibi de ‘ödeyemiyorsa’, o hâlde kolaylaşıncaya kadar gözleyin ‘süre verin’! Ve ‘borcunu’ sadaka etmeniz ‘daha’ hayırlıdır sizlere, eğer bilirseniz.

 

2:281     Ve korunun o günden ‘kıyâmet sonrası âhiretten’* > ki, onda döndürüleceksiniz Allâh’a! Sonra ‘olanca’ vefa edilir her benliğe, kazandığı şeyler. Ve onlar ‘âhirette’ zulmedilmezler.

1:3, 7:8, 11:103, 11:104, 11:105, 14:48, 20:108, 24:25, 75:30<

 

2:282     Ey samimiyetle inanan kimseler! Birbirinize borçlandığınız zaman bir borcu, adlandırılmış ‘bir’ vadeye, hemen onu yazın! Ve yazsın aranızdan bir yazıcı adaletle.* Ve kaçınmasın yazıcı, Allâh’ın ona öğrettiği gibi yazmaktan, öylece yazsın. Ve kurallara göre yazdırsın, üzerinde hak ‘olan borçlu da’. Ve korunsun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a ki, Rabbine ve eksiltmesin ondan ‘borçtan’ bir şey! Ancak eğer o, üzerinde hak olan kimse ‘borçlu’, akıl erdirmekten yoksun veya zayıf ‘aciz’ veya yazdırmaya mecal edemiyorsa, o, öyleyse yazdırtsın velisine adaletle. Ve şahitler tutun erkeklerinizden, iki şahidi! Fakat eğer bulunamıyorsa iki erkek, o hâlde hoşnut olacağınız bir erkek ve iki hatun şahitler tutun. Ki, onlardan biri şaşırırsa, o hâlde diğeri onlardan birine hatırlatır. Ve kaçınmasın şahitler davet edildikleri zaman. Ve usanmayın onu yazmaktan ‘borç olsa da’ küçük veya büyük, vadesi ‘ne olursa’! İşte bu, Allâh’ın katında daha hakkaniyetli ve şahitlik için daha sağlamdır ve daha yakın ‘bir çaredir’ şüphe etmemeniz için. Kendi aranızda devretmeye hazır bir ticaret olması müstesna ki, o zaman olmaz üzerlerinize vebal, onu yazmamanızda! Ve şahit tutun alım-satım yaptığınız zaman! Ve mağduriyet verilmesin yazıcıya ve şahitlere! Ve eğer ifa ederseniz, o hâlde mutlaka o, hak yoldan ayrılmanızdır. Ve korunun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a! Ve Allâh, sizlere öğretiyor. Ve Allâh, her bir şeyi en iyi bilendir!

>2:282, 4:58, 16:76, 16:90, 49:9<

 

2:283     Ve eğer yolculuktaysanız ve bulamazsanız bir yazıcı, o hâlde teslim alınmış rehinler ‘yeter’! Artık emin olduğunuzda ‘rehinsiz itimata’ birbirinizden, o hâlde güvenilir kişi onun emanetini ödesin! Ve korunsun ‘karşı gelmekten’ Allâh’a ki, Rabbine! Ve ‘sır olarak’ gizlemeyin şahitliği! Ve kim onu ‘sır olarak’ gizlerse, o hâlde mutlaka o, günahkâr kalplidir. Ve Allâh, gayret ettiğiniz şeyleri en iyi bilendir!

 

2:284     Allâh’ındır, göklerdeki şeyler ve yerdeki şeyler de! Ve eğer açıklasanız da nefsinizdekini veya saklasanız da onu, sizleri hesaba çeker Allâh onunla.* Artık bağışlar dilediği ‘rızasına uyan’ kişiyi;* ve azap eder dilediği ‘müstahik’ kişiye de.* Ve Allâh, her şey üzerinde dilediğini, irade ettiği gibi icra eden ve yapmaya kudretlidir!

>2:225, 2:284, 5:89, 33:5, 66:2<

>2:256, 5:16, 7:178, 13:27, 16:9, 18:29, 39:41, 57:20, 64:11<

>4:48, 6:88, 7:146, 8:23, 8:51, 9:80, 16:107, 16:108, 40:12, 47:28<

 

2:285     Samimiyetle inandı elçi, ona Rabbinden indirilen şeye ‘Kur’ân-ı Kerîm’e’ ve inananlar da. Hepsi Allâh’a samimiyetle inandılar ve meleklerine ve kitaplarına ‘diğer mukaddes kitaplara’ ve elçilerine. ‘Samimiyetle inananlar, dualarında derler ki’: „ Ayırt etmeyiz ‘hiç’ birini, elçilerinden! “. Ve ‘yine’ derler ki: „ İşittik ve itaat ettik! Rabbimiz… Senin bağışlamanı ‘dileriz’! Ve Sana’dır varış! “.

 

2:286     Yükümlü tutmaz Allâh, ‘hiçbir’ canı, yetisinin dışında. Onundur kazandığı şeyler ve aleyhinedir kazandığı şeyler ‘cezalar da; derler ki’: „ Rabbimiz… Sorumlu tutma bizleri, eğer unuttuysak veya hata yaptıysak! Rabbimiz… Ve taşıtma üzerimizde güçlük ki, bizlerden önceki kimselere taşıttığın gibi! Rabbimiz… Ve taşıttırma bizlere, ona tâkat yetiremeyeceğimiz şeyi! Ve affet bizleri ve bağışla bizleri; ve bahşet, merhametle esirge bizleri! Sen sahibimiz, koruyucumuzsun! Artık yardım et, bizlere inkârcı topluma karşı! “.